Księga Kronik

1 ¹ Adam, Set, Enosz, ² Kenan, Mahalaleel, Jered, ³ Henoch, Metuszelach, Lamek, ⁴ Noe, Sem, Cham i Jafet. ⁵ Synowie Jafeta: Gomer, Magog, Madaj, Jawan, Tubal, Meszek i Tiras. ⁶ Synowie Gomera: Aszkanaz, Rifat i Togarma. ⁷ Synowie Jawana: Elisza i Tarszisz, Kittim i Dodanim. ⁸ Synowie Chama: Kusz, Misraim, Put i Kanaan. ⁹ Synowie Kusza: Seba, Chawila, Sabta, Rama i Sabteka. Synowie Ramy: Saba i Dedan. ¹⁰ Kusz [jeszcze] był ojcem Nimroda, który był pierwszym mocarzem na ziemi. ¹¹ Misraim był ojcem Ludytów, Anamitów, Lehabitów, Naftuchitów, ¹² Patrusytów, Kasluchitów i Kaftorytów, z których wyszli Filistyni. ¹³ Kanaan zaś był ojcem Sydona, swego pierworodnego, potem Cheta, ¹⁴ oraz Jebusyty, Amoryty, Girgaszyty, ¹⁵ Chiwwity, Arkity, Synity, ¹⁶ Arwadyty, Semaryty i Chamatyty. ¹⁷ Synowie Sema: Elam, Aszszur, Arpachszad, Lud i Aram. [Synowie Arama]: Us, Chul, Geter i Meszek. ¹⁸ Arpachszad był ojcem Szelacha, a Szelach - Ebera. ¹⁹ Eberowi urodzili się dwaj synowie: imię jednego Peleg, gdyż za jego dni ziemia została podzielona, a imię brata jego - Joktan. ²⁰ Joktan był ojcem Almodada, Szelefa, Chasarmaweta, Jeracha, ²¹ Hadorama, Uzala, Dikli, ²² Ebala, Abimaela, Saby, ²³ Ofira, Chawili i Jobaba. Wszyscy ci byli synami Joktana. ²⁴ Sem, Arpachszad, Szelach, ²⁵ Eber, Peleg, Reu, ²⁶ Serug, Nachor, Terach, ²⁷ Abram, to jest Abraham. ²⁸ Synowie Abrahama: Izaak i Izmael. ²⁹ Oto ich rodowód: pierworodny Izmaela Nebajot, potem Kedar, Adbeel, Mibsam, ³⁰ Miszma, Duma, Massa, Chadad, Tema, ³¹ Jetur, Nafisz i Kedma. Ci byli synami Izmaela. ³² Synowie Ketury, drugorzędnej żony Abrahama: porodziła ona Zimrana, Jokszana, Medana, Midiana, Jiszbaka i Szuacha. Synowie Jokszana: Saba i Dedan. ³³ Synowie Midiana: Efa, Efer, Henoch, Abida i Eldaa. Wszyscy ci byli synami Ketury. ³⁴ Abraham był ojcem Izaaka. Synowie Izaaka: Ezaw i Izrael. ³⁵ Synowie Ezawa: Elifaz, Reuel, Jeusz, Jalam i Korach. ³⁶ Synowie Elifaza: Teman, Omar, Sefi, Gatam, Kenaz, Timna i Amalek. ³⁷ Synowie Reuela: Nachat, Zerach, Szamma i Mizza. ³⁸ Synowie Seira: Lotan, Szobal, Sibeon, Ana, Diszon, Eser i Diszan. ³⁹ Synowie Lotana: Chori i Homam. Siostra Lotana: Timna. ⁴⁰ Synowie Szobala: Alian, Manachat, Ebal, Szefi i Onam. Synowie Sibeona: Aja i Ana. ⁴¹ Synowie Any: Diszon. Synowie Diszona: Chamran, Eszban, Jitran i Keran. ⁴² Synowie Esera: Bilhan, Zaawan i Akan. Synowie Diszana: Us i Aran. ⁴³ Oto królowie, którzy panowali w kraju Edomu, zanim jakikolwiek król panował nad Izraelitami: Bela, syn Beora, a nazwa miasta jego: Dinhaba. ⁴⁴ I umarł Bela, a królował w jego miejsce Jobab, syn Zeracha z Bosry. ⁴⁵ Umarł Jobab i królował w jego miejsce Chuszam z kraju Temanitów. ⁴⁶ Umarł Chuszam i królował w jego miejsce Hadad, syn Bedada, który poraził Madianitów na polach Moabu, a nazwa miasta jego Awit. ⁴⁷ Umarł Hadad i królował w jego miejsce Samla z Masreki. ⁴⁸ Umarł Samla i królował w jego miejsce Szaz Rechobot Nadrzecznego. ⁴⁹ Umarł Szaul i królował w jego miejsce Baal-Chanan, syn Akbora. ⁵⁰ Umarł Baal-Chanan i królował w jego miejsce Hadad, a nazwa miasta jego Pai, imię zaś jego żony Mehetabel, córki Matredy, córki Mezahaba. ⁵¹ Umarł też i Hadad. Naczelnikami szczepów Edomu byli: naczelnik Timna, naczelnik Alia, naczelnik Jetet, ⁵² naczelnik Oholibama, naczelnik Ela, naczelnik Pinon, naczelnik Kenaz, naczelnik Teman, naczelnik Mibsar, ⁵³ naczelnik Magdiel, naczelnik Iram. Ci byli naczelnikami Edomu.

2 ¹ Oto synowie Izraela: Ruben, Symeon, Lewi, Juda, Issachar, Zabulon, ² Dan, Józef, Beniamin, Neftali, Gad i Aser. ³ Synowie Judy: Er, Onan i Szela. Ci trzej urodzili się mu z Bat-Szuy, Kananejki. Lecz Er, pierworodny Judy, okazał się złym w oczach Pana i spotkała go śmierć. ⁴ Także synowa jego, Tamar, urodziła mu Peresa i Zeracha. Wszystkich synów Judy było pięciu. ⁵ Synowie Peresa: Chesron i Chamul. ⁶ Synowie Zeracha: Zimri, Etan, Heman, Kalkol i Dara, wszystkich ich pięciu. ⁷ Synowie Karmiego: Akar, który zatrwożył Izraela z powodu kradzieży rzeczy obłożonych klątwą. ⁸ Syn Etana: Azariasz. ⁹ Synowie Chesrona, którzy mu się urodzili: Jerachmeel, Ram i Kelubaj. ¹⁰ Ram był ojcem Amminadaba. Amminadab zaś - Nachszona, naczelnika potomków Judy. ¹¹ Nachszon był ojcem Szalmy, a Szalma - Booza. ¹² Booz był ojcem Obeda, a Obed - Jessego. ¹³ Jesse był ojcem: pierworodnego Eliaba, drugiego Abinadaba, trzeciego Szimei, ¹⁴ czwartego Netaneela, piątego Raddaja, ¹⁵ szóstego Osema, siódmego Dawida. ¹⁶ A siostrami ich były: Seruja i Abigail. Synowie Serui: Abiszaj, Joab i Asahel, trzej; ¹⁷ Abigail zaś urodziła Amasę; ojcem Amasy był Jeter, Izmaelita. ¹⁸ Kaleb, syn Chesrona, wziął za żonę Azubę, z której miał Jeriota. Oto jeszcze jej synowie: Jeszer, Szobab i Ardon. ¹⁹ A gdy umarła Azuba, Kaleb wziął sobie za żonę Efratę, która mu urodziła Chura. ²⁰ Chur zaś był ojcem Uriego, a Uri - Besaleela. ²¹ Potem zbliżył się Chesron do córki Makira, ojca Gileada, wziął ją za żonę, gdy miał sześćdziesiąt lat, a urodziła mu Seguba. ²² Segub był ojcem Jaira, który miał dwadzieścia trzy miasta w ziemi Gilead. ²³ Zabrał też Aramowi i krajowi Geszur Osiedla Jaira i Kenat z przynależnymi sześćdziesięcioma miejscowościami; wszystkie one należały do synów Makira, ojca Gileada. ²⁴ Po śmierci Chesrona w Kaleb-Efrata, żona Chesrona, Abijja, urodziła mu Aszchura, ojca Tekoa. ²⁵ Synami Jerachmeela, pierworodnego Chesrona, byli: Ram - pierworodny, Buna, Oren, Osem i Achiasz. ²⁶ Miał też Jerachmeel inną żonę, imieniem Atara; ta była matką Onama. ²⁷ Synowie Rama, pierworodnego Jerachmeela: Maas, Jamin i Eker. ²⁸ Synami Onama byli: Szammaj i Jada. Synami Szammaja: Nadab i Abiszur. ²⁹ Żonie Abiszura, która mu urodziła Achbana i Molida, było na imię Abichajil. ³⁰ Synami Nadaba: Seled i Appaim. Seled umarł bezdzietny. ³¹ Synem Appaima: Jiszi. Synem Jisziego: Szeszan. Synem Szeszana: Achlaj. ³² Synami Jady, brata Szammaja: Jeter i Jonatan. Jeter umarł bezdzietny. ³³ Synami Jonatana: Pelet i Zara. Ci byli synami Jerachmeela. ³⁴ Szeszan nie miał synów, tylko córki, ale miał sługę Egipcjanina imieniem Jarcha. ³⁵ Dał przeto Szeszan słudze swemu, Jarsze, córkę swą za żonę i urodziła mu Attaja. ³⁶ Attaj zaś był ojcem Natana, a Natan - Zabada. ³⁷ Zabad był ojcem Eflala, a Eflal - Obeda. ³⁸ Obed był ojcem Jehu, a Jehu - Azariasza. ³⁹ Azariasz był ojcem Chelesa, a Cheles - Eleasy. ⁴⁰ Eleasa był ojcem Sismaja, a Sismaj - Szalluma. ⁴¹ Szallum był ojcem Jekamiasza, a Jekamiasz - Eliszamy. ⁴² Synowie Kaleba, brata Jerachmeela: Mesza, jego pierworodny, który był ojcem Zifa i Mareszy, ojca Chebrona. ⁴³ Synowie Chebrona: Korach, Tappuach, Rekem i Szema. ⁴⁴ Szema był ojcem Rachama, ojca Jorkeama, a Rekem był ojcem Szammaja. ⁴⁵ Synem Szammaja był Maon, a Maon był ojcem Bet-Sura. ⁴⁶ Efa, drugorzędna żona Kaleba, urodziła Charana, Mosę i Gazera. Charan był ojcem Gazera. ⁴⁷ Synowie Jahdaja: Regem, Jotam, Geszan, Pelet, Efa i Szaaf. ⁴⁸ Drugorzędna żona Kaleba, Maaka, urodziła Szebera i Tirchanę. ⁴⁹ Urodziła ona także Szaafa, ojca Madmanny, Szewę, ojca Makbeny i ojca Gibea. Córką Kaleba była Aksa. ⁵⁰ Ci byli synami Kaleba. Synami Chura, pierworodnego Efraty: Szobal, ojciec Kiriat-Jearim, ⁵¹ Salma, ojciec Bet-Lechem, Charef, ojciec Bet-Gader. ⁵² Szobal, ojciec Kiriat-Jearim, miał synów: Reajasza, Chasriego i Manachata, ⁵³ i rody Kiriat-Jearim, Jitrytów, Putytów, Szumatytów i Miszraitów; od nich wyszli Soreatyci i Esztaulici. ⁵⁴ Synowie Salmy: Bet-Lechem, Netofatyci, Atrot Bet-Joab, połowa Manachtytów, Soreici, ⁵⁵ rody pisarzy, mieszkających w Jabbes, Tireatyci, Szimeatyci, Sukatyci. Ci są zatem Kenitami, pochodzącymi z Chammat, od ojca domu Rekaba.

3 ¹ Oto synowie Dawida, którzy urodzili mu się w Hebronie: pierworodny Amnon z Achinoam, Jizreelitki, drugi Daniel z Abigail, pochodzącej z Karmelu, ² trzeci Absalom, syn Maaki, córki Talmaja, króla Geszuru, czwarty Adoniasz, syn Chaggity, ³ piąty Szefatiasz z Abitali, szósty Jitream z jego żony Egli. ⁴ Sześciu mu się urodziło w Hebronie, gdzie królował siedem lat i sześć miesięcy. Potem królował on trzydzieści trzy lata w Jerozolimie. ⁵ A synowie, którzy urodzili mu się w Jerozolimie: Szimea, Szobab, Natan, Salomon, czterej z Batszeby, córki Ammiela. ⁶ Potem Jibchar, Eliszua, Elifelet. ⁷ Nogah, Nefeg, Jafia, ⁸ Eliszama, Eliada, Elpalet, dziewięciu. ⁹ Wszyscy ci byli synami Dawida, nie licząc synów żon drugorzędnych. A siostrą ich była Tamar. ¹⁰ Synem Salomona był Roboam; synem Roboama - Abiasz, synem Abiasza - Asa, synem Asy - Jozafat, ¹¹ synem Jozafata - Joram, synem Jorama - Ochozjasz, synem Ochozjasza - Joasz, ¹² synem Joasza - Amazjasz, synem Amazjasza - Azariasz, synem Azariasza - Jotam, ¹³ synem Jotama - Achaz, synem Achaza - Ezechiasz, synem Ezechiasza - Manasses, ¹⁴ synem Manassesa - Amon, synem Amona - Jozjasz. ¹⁵ Synowie Jozjasza: pierworodny Jochanan, drugi Jojakim, trzeci Sedecjasz, czwarty Szallum. ¹⁶ Synowie Jojakima: jego syn Jechoniasz, jego syn Sedecjasz. ¹⁷ Synowie Jechoniasza uprowadzonego do niewoli: jego syn Szealtiel, ¹⁸ Malkiram, Pedajasz, Szeneassar, Jekamiasz, Hoszama i Nedabiasz. ¹⁹ Synowie Pedajasza: Zorobabel i Szimei. Synami Zorobabela: Meszullam i Chananiasz oraz ich siostra Szelomit. ²⁰ [Synowie Meszullama]: Chaszuba, Ohel, Berekiasz, Chasadiasz i Juszab-Chesed, pięciu. ²¹ Synowie Chananiasza: Pelatiasz i Izajasz; syn jego Refajasz, syn jego Arnan, syn jego Obadiasz, syn jego Szekaniasz. ²² Synowie Szekaniasza: Szemajasz, Chattusz, Jigeal, Bariach, Neariasz i Szafat, sześciu. ²³ Synowie Neariasza: Elioenaj, Ezechiasz i Azrikam, trzej. ²⁴ Synowie Elioenaja: Hodawiasz, Eliaszib, Pelajasz, Akkub, Jochanan, Delajasz i Anani, siedmiu.

4 ¹ Synowie Judy: Peres, Chesron, Karmi, Chur i Szobal. ² Reajasz, syn Szobala, był ojcem Jachata, a Jachat - Achumaja i Lahada. Te są rody Soreatytów. ³ A ci byli z ojca Etama: Jizreel, Jiszma i Jidbasz, a imię ich siostry: Haslelponi. ⁴ Penuel był ojcem Gedora, a Ezer - ojcem Chuszy. Oto synowie Chura, pierworodnego Efraty, ojca Betlejem. ⁵ Aszchur, ojciec Tekoa, miał dwie żony: Cheleę i Naarę. ⁶ Naara urodziła mu Achuzama, Chefera, Temniego i Achasztariego. Ci byli synami Naary. ⁷ Synowie Chelei: Seret, Sochar i Etnan. ⁸ Kos był ojcem Anuba, Sobeby i rodów Acharchela, syna Haruma. ⁹ Jabes był bardziej poważany niż jego bracia. Matka jego dała mu imię Jabes, mówiąc: Ponieważ w bólu porodziłam. ¹⁰ A wzywał Jabes Boga Izraelowego, mówiąc: Obyś skutecznie mi błogosławił i rozszerzył granice moje, a ręka Twoja była ze mną, i obyś zachował mnie od złego, a utrapienie moje się skończyło! I sprawił Bóg to, o co on prosił. ¹¹ Kelub, brat Szuchy, był ojcem Mechira, który był ojcem Esztona. ¹² Eszton był ojcem Bet-Rafa, Paseacha i Techinny, ojca Ir-Nachasz. Ci mężowie są z Rekab. ¹³ Synowie Kenaza: Otniel i Serajasz. Synowie Otniela: Chatat i Meonotaj. ¹⁴ Meonotaj był ojcem Ofry. Serajasz był ojcem Joaba, ojca Ge-Haraszim, byli oni bowiem rzemieślnikami. ¹⁵ Synowie Kaleba, syna Jefunnego: Ir, Ela i Naam. Syn Eli: Kenaz. ¹⁶ Synowie Jehalleleela: Zif, Zifa, Tiria i Asareel. ¹⁷ Synowie Ezry: Jeter, Mered, Efer i Jalon. Potem [Bitia] poczęła Miriam, Szammaja i Iszbacha, ojca Esztemoy. ¹⁸ A tegoż żona, Judejka, urodziła Jereda, ojca Gedora, Chebera, ojca Soko, i Jekutiela, ojca Zanoacha. Ci są synowie Bitii, córki faraona, którą pośłubił Mered. ¹⁹ Synowie żony Hodijji, siostry Nachama, ojca Keili, Garmity, i Esztemoy, Maakatyty. ²⁰ Synowie Szymona: Amnon, Rinna, Ben-Chanan i Tilon. Synowie Jisziego: Zochet i Ben-Zochet. ²¹ Synowie Szeli, syna Judy: Er, ojciec Leki, Laedy, ojciec Mareszy i rodów z wytwórni bisioru w Bet-Aszbea; ²² Jokim i mężowie z Kozeby oraz Joasz i Saraf, którzy panowali w Moabie, zanim powrócili do Lechem. Są to wydarzenia bardzo dawne. ²³ Byli zaś oni garncarzami. Jako mieszkańcy Netaim i Gedery mieszkali tam przy królu ze względu na prace dla niego wykonywane. ²⁴ Synowie Symeona: Nemuel, Jamin, Jarib, Zerach, Saul; ²⁵ Jego synem Szallum, synem Szalluma - Mibsam, jego zaś synem był Miszma. ²⁶ Synowie Miszmy: Chammuel, jego synem był Zakkur, synem Zakkura zaś Szimei. ²⁷ Szimei miał szesnastu synów i sześć córek, lecz jego bracia nie mieli wiele dzieci i wszystkie ich rody nie rozmnożyły się tak, jak potomków Judy. ²⁸ Mieszkali oni w miastach: Beer-Szeba, Molada, Chasar-Szual, ²⁹ Bilha, Esem, Tolad, ³⁰ Betuel, Chorma, Siklag, ³¹ Bet-Markabot, Chasar-Susim, Bet-Birei, Szaarim. Miasta te należały do nich aż do panowania Dawida. ³² A osiedlami ich były: Etam, Ain, Rimmon, Token i Aszan, pięć miast ³³ oraz wszystkie ich wioski, które były naokoło tych miast aż do Baalat. Takie były ich siedziby według ich spisów rodowych. ³⁴ Meszobab, Jamlek, Josza, syn Amazjasza, ³⁵ Joel, Jehu, syn Joszibiasza, syna Serajasza, syna Asjela, ³⁶ Elioenaj, Jaakoba, Jeszochajasz, Asajasz, Adiel, Jesimiel, Benajasz, ³⁷ Ziza, syn Szifiego, syna Allona, syna Jedajasza, syna Szimriego, syna Szemajasza. ³⁸ Ci wymienieni tu imiennie byli naczelnikami swoich rodów. Rodziny ich rozszerzyły się bardzo. ³⁹ Poszli więc aż do wąwozu Gedor, aż do wschodniej strony doliny, szukając pastwiska dla swych trzód. ⁴⁰ I znaleźli pastwisko obfite i dobre, okolicę obszerną, spokojną i bezpieczną, albowiem już przedtem mieszkali tam Chamici. ⁴¹ Ci zapisani tu imiennie przybyli za czasów króla judzkiego, Ezechiasza, zniszczyli ich namioty, a Meunitów, którzy się tam znajdowali, obłożyli klątwą, aż do tego dnia, zamieszkawszy na ich miejscu, ponieważ znaleźli tam pastwisko dla swych trzód. ⁴² Niektórzy z nich, pięciuset mężów z synów Symeona, udali się na górę Seir, a na ich czele byli: Pelatiasz, Neariasz, Refajasz i Uzzjel, synowie Jisziego. ⁴³ Rozbili oni ocalałą resztę Amalekitów i zamieszkali tam aż do dnia dzisiejszego.

5 ¹ Synowie Rubena, pierworodnego Izraela. Wprawdzie był on pierworodnym, lecz ponieważ skalał łoże swego ojca, pierworodztwo jego dane było synom Józefa, syna Izraela, więc nie podawało się rodowodów według pierworodztwa. ² Chociaż Juda był najpotężniejszym z braci swoich i z niego miał pochodzić władca, jednak pierworodztwo należało do Józefa. ³ Synowie Rubena, pierworodnego Izraela: Henoch, Pallu, Chesron i Karmi. ⁴ Synowie Joela: jego synem Szemajasz, jego synem Gog, jego synem Szimei, ⁵ jego synem Mika, jego synem Reajasz, jego synem Baal, ⁶ jego synem Beera, którego król Asyrii Tiglat-Pileser uprowadził do niewoli; był on naczelnikiem Rubenitów. ⁷ Braćmi ich według ich rodów, kiedy spisywano rodowody ich pokoleń, byli: naczelnik Jejel, Zachariasz, ⁸ Bela, syn Azaza, syna Szemy, syna Joela, który zamieszkiwał Aroer aż do Nebo i Baal-Meon. ⁹ Ku wschodowi zaś zamieszkiwał aż po wejście na pustynię [ciągnącą się] od rzeki Eufrat, gdyż pomnożyły się ich trzody w ziemi Gilead. ¹⁰ Za czasów Saula prowadzili wojnę z Hagrytami, którzy wpadli w ich ręce, zamieszkali więc w ich namiotach w całej okolicy wschodniej Gileadu. ¹¹ Synowie Gada zamieszkiwali naprzeciwko nich w ziemi Baszan aż do Salka. ¹² Joel pierwszy, drugi Szafan, potem Janaj i Szafat w Baszanie. ¹³ Braćmi ich są według ich rodów: Mikael, Meszullam, Szeba, Joraj, Jakan, Zija i Eber - siedmiu. ¹⁴ A ci byli synami Abichaila: Ben-Churi, Ben-Jaroach, Ben-Gilead, Ben-Mikael, Ben-Jesziszaj, Ben-Jechdo, Ben-Buz. ¹⁵ Achi, syn Abdiela, syna Guniego, był głową ich rodów. ¹⁶ Zamieszkiwali oni w Gileadzie, Baszanie i przynależnych miejscowościach, na wszystkich pastwiskach Sirionu, leżących na ich krańcach. ¹⁷ Wszystkie ich rodowody zostały sporządzone za czasów Jotama, króla Judy, i Jeroboama, króla Izraela. ¹⁸ Synów Rubena i synów Gada oraz połowy pokolenia Manassesa, ludzi walecznych, mężów noszących tarczę i miecz, strzelających z łuku i wyszkolonych w rzemiośle wojennym było czterdzieści cztery tysiące siedemset sześćdziesięciu, gdy udawali się na wojnę. ¹⁹ A rozpoczęli wojnę z Hagrytami, Jetur zaś, Nafisz i Nadab ²⁰ przyszli im z pomocą przeciwko nim. Dostali się więc w ich ręce Hagryci i wszyscy, którzy z nimi byli, albowiem podczas walki wzywali Boga, który ich wysłuchał, bo pokładali w Nim ufność. ²¹ Uprowadzili zaś z ich stad: pięćdziesiąt tysięcy wielbłądów, dwieście pięćdziesiąt tysięcy owiec, dwa tysiące osłów i sto tysięcy ludzi. ²² Rzeczywiście mnóstwo padło zabitych, albowiem była to wojna Boża. I zamieszkali na ich miejscu aż do niewoli. ²³ Synowie połowy pokolenia Manassesa osiedlili się w tym kraju, od Baszanu aż do Baal-Hermonu, Seniru i góry Hermon. Byli oni liczni. ²⁴ Oto naczelnicy ich rodów: Efer, Jiszi, Eliel, Azriel, Jeremiasz, Hodawiasz i Jachdiel, dzielni wojownicy, ludzie sławni, naczelnicy swoich rodów. ²⁵ Lecz sprzeniewierzyli się Bogu swych ojców i dopuszczali się nierządu z bogami ludów tamtego kraju, które Bóg wytracił przed nimi. ²⁶ Bóg Izraela pobudził ducha Pula, króla asyryjskiego, ducha Tiglat-Pilesera, króla asyryjskiego, i uprowadził do niewoli Rubenitów, Gadytów oraz połowę pokolenia Manassesa. Przyprowadził on ich do Chalach, Chabor, Hara i do rzeki Gozan, gdzie przebywają aż do dnia dzisiejszego. ²⁷ Synowie Lewiego: Gerszon, Kehat i Merari. ²⁸ Synowie Kehata: Amram, Jishar, Chebron i Uzzjel. ²⁹ Dzieci Amrama: Aaron, Mojżesz i Miriam. Synowie Aarona: Nadab, Abihu, Eleazar i Itamar. ³⁰ Eleazar był ojcem Pinchasa, a Pinchas - Abiszuy. ³¹ Abiszua był ojcem Bukkiego, a Bukki - Uzziego. ³² Uzzi był ojcem Zerachiasza, a Zerachiasz - Merajota. ³³ Merajot był ojcem Amariasza, a Amariasz - Achituba. ³⁴ Achitub był ojcem Sadoka, a Sadok - Achimaasa. ³⁵ Achimaas był ojcem Azariasza, a Azariasz - Jochanana. ³⁶ Jochanan był ojcem Azariasza - tego, który sprawował urząd kapłański w świątyni, którą zbudował Salomon w Jerozolimie. ³⁷ Azariasz był ojcem Amariasza, a Amariasz - Achituba. ³⁸ Achitub był ojcem Sadoka, a Sadok - Szalluma. ³⁹ Szallum był ojcem Chilkiasza, a Chilkiasz - Azariasza. ⁴⁰ Azariasz był ojcem Serajasza, a Serajasz - Josadaka. ⁴¹ Josadak poszedł do niewoli, do której Pan wziął Judę i Jerozolimę przez Nabuchodonozora.

6 ¹ Synowie Lewiego: Gerszom, Kehat, Merari. ² Oto imiona synów Gerszoma: Libni i Szimei. ³ Synowie Kehata: Amram, Jishar, Chebron i Uzzjel. ⁴ Synowie Merariego: Machli i Muszi. Oto są rody Lewiego według ich ojców: ⁵ Gerszoma: syn jego Libni, syn jego Jachat, syn jego Zimma, ⁶ syn jego Joach, syn jego Iddo, syn jego Zerach, syn jego Jeatraj. ⁷ Synowie Kehata: syn jego Amminadab, syn jego Korach, syn jego Assir, ⁸ syn jego Elkana, syn jego Ebiasaf, syn jego Assir, ⁹ syn jego Tachat, syn jego Uriel, syn jego Ozjasz, syn jego Saul. ¹⁰ Synowie Elkany: Amasaj i Achimot. ¹¹ Syn jego Elkana, syn jego Sofaj, syn jego Nachat, ¹² syn jego Eliab, syn jego Jerocham, syn jego Elkana. ¹³ Synowie Samuela: pierworodny Joel i drugi Abiasz. ¹⁴ Synowie Merariego: syn jego Machli, syn jego Libni, syn jego Szimei, syn jego Uzza, ¹⁵ syn jego Szimea, syn jego Chaggiasz, syn jego Asajasz. ¹⁶ Tych ustanowił Dawid dla prowadzenia śpiewu w domu Bożym, odkąd spoczęła tam arka. ¹⁷ I byli na służbie śpiewaczej przed przybytkiem Namiotu Spotkania, dopóki Salomon nie zbudował domu Pańskiego w Jerozolimie. Stawali zaś zgodnie z ustalonym porządkiem ich służby. ¹⁸ Ci więc stawali wraz z synami swoimi: spośród synów Kehata: Heman, śpiewak, syn Joela, syna Samuela, ¹⁹ syna Elkany, syna Jerochama, syna Eliela, syna Toacha, ²⁰ syna Sufa, syna Elkany, syna Machata, syna Amasaja, ²¹ syna Elkany, syna Joela, syna Azariasza, syna Sefaniasza, ²² syna Tachata, syna Assira, syna Ebiasafa, syna Koracha, ²³ syna Jishara, syna Kehata, syna Lewiego, syna Izraela. ²⁴ Brat jego, Asaf, stał po jego prawej stronie: Asaf, syn Berekiasza, syna Szimei, ²⁵ syna Mikaela, syna Baasejasza, syna Malkiasza, ²⁶ syna Etniego, syna Zeracha, syna Adajasza, ²⁷ syna Etana, syna Zimmy, syna Szimejego, ²⁸ syna Jachata, syna Gerszoma, syna Lewiego. ²⁹ Synowie Merariego, ich bracia, stawali po lewej stronie: Etan, syn Kisziego, syna Abdiego, syna Malluka, ³⁰ syna Chaszabiasza, syna Amazjasza, syna Chilkiasza, ³¹ syna Amsjego, syna Baniego, syna Szemera, ³² syna Machliego, syna Musziego, syna Merariego, syna Lewiego. ³³ Bracia ich, lewici, byli przeznaczeni do wszelkich usług w przybytku domu Bożego. ³⁴ Aaron zaś i jego synowie zamieniali w dym ofiary na ołtarzu całopalenia i na ołtarzu kadzenia, zgodnie z całą posługą w Miejscu Najświętszym i aby dokonywać przebłagania za Izraela, według tego wszystkiego, co nakazał sługa Boży, Mojżesz. ³⁵ Oto są synowie Aarona: synem jego Eleazar, synem jego Pinchas, synem jego Abiszua, ³⁶ synem jego Bukki, synem jego Uzzi, synem jego Zerachiasz, ³⁷ synem jego Merajot, synem jego Amariasz, synem jego Achitub, ³⁸ synem jego Sadok, synem jego Achimaas. ³⁹ A oto miejsce ich zamieszkania, według ich siedzib w wyznaczonych dla nich granicach. Synom Aarona, z rodu Kehata - taki bowiem dział wyznaczono im przez losowanie - ⁴⁰ dano Hebron w ziemi judzkiej wraz z otaczającymi go pastwiskami. ⁴¹ Pola zaś miejskie i ich osiedla dano Kalebowi, synowi Jefunnego. ⁴² Synom Aarona dano także miasta ucieczki: Hebron i Libnę wraz z ich pastwiskami, Jattir i Esztemoa z ich pastwiskami, ⁴³ Chilaz z jego pastwiskami, Debir z jego pastwiskami, ⁴⁴ Aszan z jego pastwiskami i Bet-Szemesz z jego pastwiskami. ⁴⁵ Od pokolenia Beniamina: Geba z jej pastwiskami, Alemet z jego pastwiskami i Anatot z jego pastwiskami; wszystkich miast trzynaście według ich rodzin. ⁴⁶ Pozostałym synom Kehata, spośród rodzin tegoż pokolenia, przypadło losem miast dziesięć od pokolenia, to jest od połowy Manassesa. ⁴⁷ Synom Gerszoma, według ich rodzin, od pokolenia Issachara, od pokolenia Asera, od pokolenia Neftalego i od pokolenia Manassesa w Baszanie: trzynaście miast. ⁴⁸ Synom Merariego według ich rodzin przypadło losem od pokolenia Rubena, od pokolenia Gada i od pokolenia Zabulona: dwanaście miast. ⁴⁹ Izraelici dali lewitom te miasta wraz z ich pastwiskami. ⁵⁰ Dali oni losem z ziem należących do pokolenia synów Judy, do pokolenia synów Symeona i do pokolenia synów Beniamina te miasta, którym nadali ich imiona. ⁵¹ Niektóre rodziny synów Kehata miały miasta wylosowane od pokolenia Efraima. ⁵² Dano im miasta ucieczki: Sychem z jego pastwiskami na górze Efraima, Gezer z jego pastwiskami, ⁵³ Jokmeam z jego pastwiskami, Bet-Choron z jego pastwiskami, ⁵⁴ Ajjalon z jego pastwiskami i Gat-Rimmon z jego pastwiskami. ⁵⁵ A od połowy pokolenia Manassesa - dla pozostałych rodzin Kehata: Aner z jego pastwiskami i Bileam z jego pastwiskami. ⁵⁶ Synom Gerszoma dano od połowy pokolenia Manassesa: Golan w Baszanie z jego pastwiskami i Asztarot z jego pastwiskami. ⁵⁷ Od pokolenia Issachara: Kedesz z jego pastwiskami, Dobrat z jego pastwiskami, ⁵⁸ Ramot z jego pastwiskami i Anem z jego pastwiskami. ⁵⁹ Od pokolenia Asera: Maszal z jego pastwiskami, Abdon z jego pastwiskami, ⁶⁰ Chukok z jego pastwiskami i Rechob z jego pastwiskami. ⁶¹ Od pokolenia Neftalego: Kadesz w Galilei z jego pastwiskami, Chammon z jego pastwiskami i Kiriataim z jego pastwiskami. ⁶² Pozostałym synom Merariego od pokolenia Zabulona: Rimmono z jego pastwiskami i Tabor z jego pastwiskami. ⁶³ A za Jordanem, koło Jerycha, na wschód od Jordanu, od pokolenia Rubena: Beser w pustyni z jego pastwiskami, Jahsę z jej pastwiskami, ⁶⁴ Kedemot z jego pastwiskami i Mefaat z jego pastwiskami. ⁶⁵ Od pokolenia Gada: Ramot w Gileadzie z jego pastwiskami, Machanaim z jego pastwiskami, ⁶⁶ Cheszbon z jego pastwiskami i Jazer z jego pastwiskami.

7 ¹ Synowie Issachara: Tola, Pua, Jaszub i Szimron, czterej. ² Synowie Toli: Uzzi, Refajasz, Jeriel, Jachmaj, Jibsam i Samuel, naczelnicy rodów Toli, dzielni wojownicy - za czasów Dawida liczba ich wynosiła według ich rodowodów dwadzieścia dwa tysiące sześciuset. ³ Synowie Uzzjego: Izrachiasz, a synowie Izrachiasza: Mikael, Obadiasz, Joel, Jiszszijasz, pięciu, wszyscy naczelnicy rodów. ⁴ Przy nich były hufce zbrojne do walki, według spisów i według ich rodów liczące trzydzieści sześć tysięcy, mieli bowiem wiele żon i synów. ⁵ A bracia ich we wszystkich rodach Issachara, dzielni wojownicy, liczyli osiemdziesiąt siedem tysięcy; wszyscy zapisani w rodowodach. ⁶ [Synowie] Beniamina: Bela, Beker i Jediael, trzej. ⁷ Synowie Beli: Esbon, Uzzi, Uzzjel, Jerimot i Iri, pięciu, naczelnicy rodów, dzielni wojownicy; według swoich wykazów rodowych liczyli dwadzieścia dwa tysiące trzydziestu czterech. ⁸ Synowie Bekera: Zemira, Joasz, Eliezer, Elioenaj, Omri, Jeremot, Abiasz, Anatot i Alamet; ci wszyscy są synami Bekera. ⁹ Według wykazów rodowych dla swego pokolenia, naczelnicy rodów, dzielni wojownicy, liczyli dwadzieścia tysięcy dwustu. ¹⁰ Synowie Jediaela: Bilhan, a synowie Bilhana: Jeusz, Beniamin, Ehud, Kenaana, Zetan, Tarszisz i Achiszachar. ¹¹ Wszyscy ci byli synami Jediaela: naczelnicy rodów, dzielni wojownicy, liczyli siedemnaście tysięcy dwustu, gdy wychodzili w szyku na wojnę. ¹² Szuppim i Chuppim, synowie Ira, Chuszim, syn Achera. ¹³ Synowie Neftalego: Jachasjel, Guni, Jeser i Szallum, potomkowie z Bilhy. ¹⁴ Synowie Manassesa: Asriel, którego urodziła drugorzędna jego żona, Aramejka. Urodziła ona Makira, ojca Gileada. ¹⁵ Makir wziął żony dla Chuppima i Szuppima. Imię jego siostry było Maaka. Imię drugiego syna Selofchad, lecz Selofchad miał tylko córki. ¹⁶ Maaka, żona Makira, urodziła syna i dała mu imię Peresz. A bratu jego było na imię Szeresz, którego synami byli Ulam i Rekem. ¹⁷ Syn Ulama: Bedan. Ci byli synami Gileada, syna Makira, syna Manassesa. ¹⁸ Ich siostra, Hammoleket, urodziła Iszhoda, Abiezera i Machlę. ¹⁹ Synami Szemidy byli: Achian, Szekem, Likchi i Aniam. ²⁰ Synowie Efraima: synem jego Szutelach, synem jego Bered, synem jego Tachat, synem jego Eleada, synem jego Tachat, ²¹ synem jego Zabad, synem jego Szutelach, a także Ezer i Elead. Zabili ich ludzie z Gat, urodzeni w tym kraju, bo tamci zstąpili, aby zabrać ich stada. ²² Efraim, ich ojciec, przez długi czas obchodził żałobę i przychodzili bracia jego, aby go pocieszyć. ²³ Potem zbliżył się do żony swej, która poczęła i urodziła syna, i dał mu imię Beria, ponieważ stało się nieszczęście w jego domu. ²⁴ Jego córką była Szeera, która zbudowała Bet-Choron niższe i wyższe oraz Uzzen-Szeera. ²⁵ Synami jego byli Refach i Reszef, synem jego Telach, synem jego Tachan, ²⁶ synem jego Ladan, synem jego Ammihud, synem jego Eliszama, ²⁷ synem jego Nun, synem jego Jozue. ²⁸ Ich posiadłości i ich siedziby były w Betel i miejscowościach przynależnych; w Naaran ku wschodowi, a ku zachodowi w Gezer i miejscowościach przynależnych, w Sychem i miejscowościach przynależnych aż do Ajji i miast przynależnych. ²⁹ W rękach synów Manassesa były: Bet-Szean i miejscowości przynależne, Taanak i miejscowości przynależne, Megiddo i miejscowości przynależne, Dor i miejscowości przynależne. W tych mieszkali synowie Józefa, syna Izraela. ³⁰ Synowie Asera: Jimna, Jiszwa, Jiszwi, Beria i siostra ich Serach. ³¹ Synowie Berii: Cheber i Malkiel; ten był ojcem Birzaita. ³² Cheber był ojcem Jafleta, Szemera, Chotama i siostry ich Szuy. ³³ Synowie Jafleta: Pasak, Bimhal i Aszwat; to są synowie Jafleta. ³⁴ Synowie Szemera: Achi, Rohga, Chubba i Aram. ³⁵ Synowie brata jego, Helema: Sofach, Jimna, Szelesz i Amal. ³⁶ Synowie Sofacha: Suach, Charnefer, Szual, Beri i Jimra; ³⁷ Beser, Hod, Szamma-Szilsza, Jitran i Beera. ³⁸ Synowie Jetera: Jefune, Pispa i Ara. ³⁹ Synowie Ulli: Arach, Channiel i Risja. ⁴⁰ Wszyscy ci synowie Asera, naczelnicy rodów, znamienici mężowie, dzielni wojownicy, główni wśród książąt, a według spisów liczyli w swoich rodowodach dwadzieścia sześć tysięcy wojska zdolnego do walki.

8 ¹ Beniamin był ojcem swego pierworodnego Beli; drugiego - Aszbela, trzeciego - Achracha, ² czwartego - Nochy, piątego - Rafy. ³ Synami Beli byli: Addar, Gera, ojciec Ehuda, ⁴ Abiszua, Naaman i Achoach, ⁵ Gera, Szefufan i Churam. ⁶ Oto synowie Ehuda; ci byli naczelnikami rodów mieszkających w Geba i przesiedlili ich do Manachat: ⁷ Naaman, Achiasz i Gera; on to ich przesiedlił i był ojcem Uzzy i Achichuda, ⁸ a Szacharaima - w kraju Moabu. Potem gdy odprawił swe żony: Chuszim i Baarę, ⁹ miał ze swej nowej żony: Jobaba, Sibię, Meszę, Malkoma, ¹⁰ Jeusa, Sakiasza i Mirmę; ci byli jego synami, naczelnikami rodów. ¹¹ Z Chuszim miał: Abituba i Elpaala. ¹² Synowie Elpaala: Eber, Miszam i Szemed, on to zbudował Ono, Lod i miejscowości przynależne. ¹³ Beria i Szema byli naczelnikami rodów mieszkających w Ajjalonie; oni to wypędzili mieszkańców Gat. ¹⁴ Achio, Szaszak, Jeremot, ¹⁵ Zebadiasz, Arad, Eder, ¹⁶ Mikael, Jiszpa i Jocha, byli synami Berii, ¹⁷ Zebadiasz, Meszullam, Chizki, Cheber, ¹⁸ Jiszmeraj, Jizlia i Jobab, byli synami Elpaala. ¹⁹ Jakim, Zikri, Zabdi, ²⁰ Elienaj, Silletaj, Eliel, ²¹ Adajasz, Berajasz, Szimrat byli synami Szimejego. ²² Jiszpan, Eber, Eliel, ²³ Abdon, Zikri, Chanan, ²⁴ Chananiasz, Elam, Antotiasz, ²⁵ Jifdejasz i Peniel byli synami Szaszaka. ²⁶ Szamszeraj, Szechariasz, Ataliasz, ²⁷ Jaareszjasz, Eliasz, Zikri byli synami Jerochama. ²⁸ Ci byli naczelnikami rodów według ich spisów; zamieszkali oni w Jerozolimie. ²⁹ W Gibeonie mieszkał Abi-Gibeon; imię jego żony było Maaka. ³⁰ Jego synem pierworodnym był Abdon, potem Sur, Kisz, Baal, Ner, Nadab, ³¹ Gedor, Achio i Zeker. ³² Miklot był ojcem Szimejego. Oni również mieszkali w pobliżu swych krewnych ze swoimi braćmi w Jerozolimie. ³³ Ner był ojcem Kisza, Kisz - Saula. Saul był ojcem Jonatana, Malkiszuy, Abinadaba i Eszbaala. ³⁴ Synem Jonatana był Meribbaal; Meribbaal był ojcem Miki. ³⁵ Synowie Miki: Piton, Melek, Tarea i Achaz. ³⁶ Achaz był ojcem Joaddy; Joadda - Alemeta, Azmaweta i Zimriego; Zimri był ojcem Mosy. ³⁷ Mosa był ojcem Binei; jego synem był Rafa, synem jego Eleasa, synem jego Asel. ³⁸ Asel miał sześciu synów, a oto ich imiona: Azrikam, Bokru, Izmael, Szeariasz, Obadiasz i Chanan. Wszyscy oni byli synami Asela. ³⁹ Synowie jego brata Eszeka: Ulam, jego pierworodny, drugi Jeusz, trzeci Elifelet. ⁴⁰ Synowie Ulama byli dzielnymi wojownikami, strzelającymi z łuku. Mieli oni wielu synów i wnuków - stu pięćdziesięciu. Ci wszyscy byli potomkami Beniamina.

9 ¹ Wszyscy Izraelici byli umieszczeni w wykazach rodowych. Oto oni spisani zostali w księdze królów izraelskich i judzkich. Byli oni uprowadzeni do niewoli babilońskiej z powodu swych występków. ² Pierwsi mieszkańcy, którzy weszli do swych posiadłości w swoich miastach: Izraelici, kapłani, lewici i niewolnicy świątyni. ³ W Jerozolimie zamieszkiwali potomkowie Judy, Beniamina, Efraima i Manassesa. ⁴ Utaj, syn Ammihuda, syna Omriego, syna Imriego, syna Baniego, jednego z synów Peresa, syna Judy. ⁵ Z Szilonitów: pierworodny Asajasz i jego synowie. ⁶ Z synów Zeracha: Jeuel i sześciuset dziewięćdziesięciu ich braci. ⁷ Z synów Beniamina: Sallu, syn Meszullama, syna Hodawiasza, syna Hassenuy. ⁸ Jibnejasz, syn Jerochama, Ela, syn Uzziego, syna Mikriego, Meszullam, syn Szefatiasza, syn Reuela, syna Jibniasza. ⁹ Braci ich według ich rodowodów było dziewięćset pięćdziesięciu sześciu. Wszyscy ci mężowie byli naczelnikami swoich rodów. ¹⁰ Z kapłanów: Jedajasz, Jojarib, Jakin. ¹¹ Azariasz, syn Chilkiasza, syna Meszullama, syna Sadoka, syna Merajota, syn Achituba, zwierzchnik domu Bożego. ¹² Adajasz, syn Jerochama, syna Paszchura, syna Malkiasza; Masaj, syn Adiela, syna Jachzery, syna Meszullama, syna Meszillemita, syna Immera. ¹³ Braci ich, naczelników swoich rodów, było tysiąc siedmiuset sześćdziesięciu dzielnych wojowników, zatrudnionych obsługą domu Bożego. ¹⁴ Z lewitów: Szemajasz, syn Chaszszuba, syna Azrikama, syna Chaszabiasza, z synów Merariego. ¹⁵ Bakbakar, Cheresz, Galal, Mattaniasz, syn Miki, syna Zikriego, syna Asafa. ¹⁶ Obadiasz, syn Szemajasza, syna Galala, syna Jedutuna, i Berekiasz, syn Asy, syna Elkany, który mieszkał w zagrodach Netofatytów. ¹⁷ Odźwierni: Szallum, Akkub, Talmon, Achiman i ich bracia. Szallum był przełożonym. ¹⁸ Jest on nim jeszcze teraz w Bramie Królewskiej, od wschodu. Ci byli odźwiernymi w obozach lewitów. ¹⁹ Szallum, syn Korego, syna Ebiasafa, syna Koracha, i bracia jego z domu jego ojca, Korachici, zatrudnieni obsługą, byli stróżami progów namiotu, a ich ojcowie strzegli wejścia do obozu Pańskiego. ²⁰ Pinchas, syn Eleazara, był dawniej ich przełożonym - Pan niech będzie z nim! ²¹ Zachariasz, syn Meszelemiasza, był odźwiernym przy wejściu do Namiotu Spotkania. ²² Wszystkich wybranych na odźwiernych przy bramach było dwustu dwunastu. Byli oni zapisani w wykazach rodowych w swoich osiedlach. Stałe zaś ich obowiązki ustanowił Dawid i Samuel "Widzący". ²³ Zarówno oni, jak i ich synowie czuwali nad bramami świątyni Pańskiej, domu namiotu, aby pełnić straż ²⁴ Z czterech stron znajdowali się odźwierni: od wschodu, zachodu, północy i południa. ²⁵ Bracia ich, mieszkający w swoich zagrodach, przychodzili od czasu do czasu, by być z nimi przez siedem dni, ²⁶ ponieważ w stałej służbie byli czterej przełożeni odźwiernych. Byli to lewici odpowiedzialni za komnaty i skarbce domu Bożego. ²⁷ Nocowali w obrębie domu Bożego, do nich bowiem należała piecza i obowiązek otwierania go każdego rana. ²⁸ Niektórzy z nich mieli pieczę nad sprzętami używanymi do służby Bożej, bo wnosili je policzone i w tejże liczbie wynosili. ²⁹ Inni spośród nich czuwali nad przyborami i nad wszystkimi naczyniami świętymi, nad najczystszą mąką, winem, oliwą, kadzidłem i balsamami. ³⁰ A synowie kapłanów przyprawiali pachnące mieszanki do balsamów. ³¹ Mattitiasz, spośród lewitów, ten, który był pierworodnym Szalluma Korachity, miał sobie powierzony stały wypiek ciasta na ofiary. ³² Spośród synów Kehata, spośród ich braci, niektórzy mieli za zadanie układać chleby pokładne w każdy szabat. ³³ A ci, którzy byli śpiewakami, naczelnikami rodzin lewickich, pozostawali w komnatach wolni od innych zajęć, ponieważ dniem i nocą przypadała na nich służba. ³⁴ Ci byli naczelnikami rodów lewickich według swego pokrewieństwa, a mieszkali w Jerozolimie. ³⁵ W Gibeonie mieszkał Abi-Gibeon i Jejel, a imię żony jego było Maaka. ³⁶ Jego synem pierworodnym był Abdon, potem Sur, Kisz, Baal, Ner, Nadab, ³⁷ Gedor, Achio, Zachariasz i Miklot. ³⁸ Miklot był ojcem Szimmeama. Oni również mieszkali w pobliżu swych krewnych ze swoimi braćmi w Jerozolimie. ³⁹ Ner był ojcem Kisza, Kisz - Saula, Saul był ojcem Jonatana, Malkiszuy, Abinadaba i Eszbaala. ⁴⁰ Synem Jonatana był Meribbaal, a Meribbaal był ojcem Miki. ⁴¹ Synowie Miki: Piton, Melek i Tachrea. ⁴² Achaz był ojcem Jary; Jara - Alemeta, Azmaweta i Zimriego; Zimri był ojcem Mosy. ⁴³ Mosa był ojcem Binei; synem jego był Refajasz, synem jego Eleasa, synem jego Asel. ⁴⁴ Asel miał sześciu synów; a ich imiona: Azrikam, Bokru, Izmael, Szeariasz, Obadiasz, i Chanan. To są synowie Asela.

10 ¹ Filistyni walczyli z Izraelitami; mężowie izraelscy uciekli przed Filistynami i padli pobici na wzgórzu Gilboa. ² Filistyni rozpoczęli natarcie na Saula i na jego synów, zabijając Jonatana, Abinadaba i Malkiszuę, synów Saula. ³ W końcu walka srożyła się wokół Saula. Wytropili go łucznicy, a on zadrżał na widok łuczników. ⁴ I odezwał się Saul do swego giermka: Dobądź swego miecza i przebij mnie nim, ażeby nie przyszli ci nieobrzezańcy i nie naigrawali się ze mnie. Lecz giermek nie chciał tego uczynić, gdyż bardzo się bał. Saul więc dobył miecza i sam rzucił się na niego. ⁵ Gdy giermek zobaczył, że Saul umarł, sam też rzucił się na miecz i razem umarł. ⁶ Umarł więc Saul i trzej jego synowie, cały też dom jego zginął razem w tym dniu. ⁷ Skoro wszyscy Izraelici mieszkający w dolinie spostrzegli, że tamci uciekają i że poległ Saul i jego synowie, opuścili swoje miasta i zbiegli, a nadeszli Filistyni i zamieszkali w nich. ⁸ Nazajutrz przyszli Filistyni złupić ciała zabitych i znaleźć Saula i jego synów, leżących na wzgórzu Gilboa. ⁹ A złupiwszy go, zabrali jego głowę i zbroję. Po całej ziemi filistyńskiej rozesłali polecenie, aby obwieścić radosną nowinę swoim bogom i ludowi. ¹⁰ Zbroję jego złożyli w świątyni swoich bogów, a czaszkę jego przytwierdzili w świątyni Dagona. ¹¹ Gdy usłyszeli wszyscy mieszkańcy Jabesz w Gileadzie o tym wszystkim, jak Filistyni postąpili z Saulem, ¹² powstali wszyscy dzielni ludzie, a zabrawszy zwłoki Saula i zwłoki jego synów, sprowadzili je do Jabesz i pochowali kości ich pod terebintem w Jabesz. Pościli potem przez siedem dni. ¹³ Saul umarł na skutek własnego przewinienia, które popełnił wobec Pana, przeciw słowu Pańskiemu, którego nie strzegł. Zasięgał on nawet rady u wróżbiarki, ¹⁴ a nie radził się Pana; On więc zesłał na niego śmierć, a królestwo jego przeniósł na Dawida, syna Jessego.

11 ¹ Wtedy zgromadzili się wszyscy Izraelici przy Dawidzie w Hebronie i rzekli: Oto myśmy kości twoje i ciało. ² Nawet już przedtem, gdy Saul był królem, tyś wyprowadzał i przyprowadzał Izraela, bo Pan, Bóg twój, rzekł do ciebie: Ty będziesz pasł mój lud - Izraela, i ty będziesz wodzem mojego ludu - Izraela. ³ Wszyscy więc starsi Izraela przybyli do króla do Hebronu. I Dawid zawarł z nimi w Hebronie przymierze wobec Pana. Namaścili więc Dawida na króla nad Izraelem, zgodnie z nakazem Pańskim, przekazanym przez Samuela. ⁴ I wyruszył Dawid z całym Izraelem na Jerozolimę, zwaną Jebus; mieszkańcami tamtejszego kraju byli Jebusyci. ⁵ I rzekli mieszkańcy Jebus do Dawida: Nie wejdziesz tutaj. Dawid jednak zdobył twierdzę Syjon, to jest Miasto Dawidowe. ⁶ I powiedział Dawid: Ktokolwiek pierwszy pokona Jebusytów, będzie wodzem i księciem. Joab, syn Serui, pierwszy wszedł do góry i został wodzem. ⁷ Dawid zamieszkał w twierdzy, dlatego nazwano ją Miastem Dawidowym. ⁸ Zbudował potem miasto dokoła, tak Millo, jak i otoczenie, Joab zaś odnowił resztę miasta. ⁹ Dawid stawał się coraz potężniejszym, bo Pan Zastępów był z nim. ¹⁰ Oto dowódcy bohaterów Dawida, którzy wraz z nim stali się potężni pod jego panowaniem, a którzy wraz z całym Izraelem uczynili go królem zgodnie ze słowem Pańskim o Izraelu. ¹¹ Oto imiona bohaterów Dawida: Jaszobeam, syn Chakmoniego, dowódca trzydziestu. Ten właśnie, który wymachiwał włócznią nad trzystu zabitymi w jednym spotkaniu. ¹² Po nim jest Eleazar, syn Dodo, Achochita, jeden z trzech bohaterów. ¹³ Był on z Dawidem w Pas-Dammim i tam zebrali się Filistyni do walki. A była tam działka pola pełna jęczmienia. Kiedy zaś wojsko uciekło przed Filistynami, ¹⁴ on pozostał na środku działki, oswobodził ją i pobił Filistynów. Pan sprawił wtedy wielkie zwycięstwo. ¹⁵ Trzej spośród trzydziestu zeszli po skale do Dawida, do jaskini Adullam, podczas gdy obóz Filistynów był rozłożony w dolinie Refaim. ¹⁶ Dawid był wtedy w twierdzy, a załoga filistyńska była wówczas w Betlejem. ¹⁷ Dawid poczuł pragnienie i rzekł: Kto mi da napić się wody z cysterny, która jest przy bramie w Betlejem? ¹⁸ Przedarli się więc ci trzej przez obóz filistyński i zaczerpnęli wody z cysterny, która jest przy bramie w Betlejem. Zabrali ją z sobą i przynieśli Dawidowi. Dawid jednak nie chciał jej pić, lecz wylał ją w ofierze dla Pana. ¹⁹ I rzekł: Niechaj mnie Bóg strzeże od uczynienia tej rzeczy! Czyż mam pić krew tych ludzi wraz z ich życiem? Wszak przynieśli ją z narażeniem swego życia. I nie chciał jej pić. To uczynili ci trzej bohaterowie. ²⁰ Abiszaj, brat Joaba, był dowódcą trzydziestu. Wymachiwał on włócznią nad trzystu zabitymi i zażywał sławy u trzydziestu. ²¹ Spośród trzydziestu był on podwójnie poważany i był ich dowódcą, lecz nie dorównał owym trzem. ²² Benajasz, syn Jojady, był mężem walecznym, wielkim w czynach, rodem z Kabseel. Pobił on dwóch synów Ariela z Moabu. On też zszedł do cysterny i zabił w niej lwa w dzień, gdy była śnieżyca. ²³ Zabił on także Egipcjanina, o wzroście pięciu łokci. Egipcjanin trzymał w ręku dzidę grubą jak wał tkacki, podczas gdy on poszedł na niego z kijem. Wyrwawszy dzidę z ręki Egipcjanina, zabił go własną jego dzidą. ²⁴ Tego dokonał Benajasz, syn Jojady. Miał sławę wśród trzydziestu bohaterów. ²⁵ Był on bardziej poważany niż trzydziestu, lecz nie dorównał owym trzem. Dawid postawił go na czele swojej straży przybocznej. ²⁶ Bohaterowie waleczni: Asahel, brat Joaba, Elchanan, syn Dodo z Betlejem, ²⁷ Szammot z Haroru, Cheles z Pelonu, ²⁸ Ira, syn Ikesza z Tekoa, Abiezer z Anatot, ²⁹ Sibbekaj Chuszyta, Ilaj Achochita, ³⁰ Maheraj z Netofy, Cheled, syn Baany z Netofy, ³¹ Itaj, syn Ribaja z Gibea synów Beniamina, Benajasz z Pireatonu, ³² Churaj z Potoków Gaasz, Abiel z Araby, ³³ Azmawet z Bachurim, Eliachba z Szaalbonu, ³⁴ Bene-Chaszem z Gizonu, Jonatan, syn Szagiego z Hararu, ³⁵ Achiam, syn Sakara z Hararu, Elifelet, syn Ura, ³⁶ Chefer z Mekery, Achiasz z Pelonu, ³⁷ Chesro z Karmelu, Naaraj, syn Ezbaja, ³⁸ Joel, brat Natana, Mibchar, syn Hagriego, ³⁹ Selek z Ammonu, Nachraj z Beerot, giermek Joaba, syna Serui, ⁴⁰ Ira z Jattiru, Gareb z Jattiru, ⁴¹ Uriasz Chetyta, Zabad, syn Achlaja, ⁴² Adina, syn Szizy, Rubenita, naczelnik Rubenitów, odpowiedzialny za trzydziestu; ⁴³ Chanan, syn Maaki, Jozafat Mitnita, ⁴⁴ Ozjasz z Asztarot, Szama i Jeuel, synowie Chotama z Aroeru, ⁴⁵ Jediael, syn Szimriego, i jego brat Jocha z Tis, ⁴⁶ Eliel z Machawitów, Jeribaj i Joszawiasz, synowie Elnaama, Jitma z Moabu, ⁴⁷ Eliel, Obed i Jaasjel z Soby.

12 ¹ Ci przybyli do Dawida do Siklag, gdy jeszcze musiał się trzymać z dala od Saula, syna Kisza: oni należeli do bohaterów, pomocników w walce. ² Uzbrojeni w łuki, umieli strzelać tak z prawej jak i z lewej ręki, i rzucać kamieniami i wypuszczać strzały z łuku. Spośród braci Saula z pokolenia Beniamina: ³ na czele stali Achiezer i Joasz, synowie Szemajasza z Gibea, Jezjel i Pelet, synowie Azmaweta, Berekiasz i Jehu z Anatot; ⁴ Jiszmajasz z Gibeonu, najdzielniejszy między trzydziestoma i dowodził trzydziestoma; ⁵ Jeremiasz, Jachazjel, Jochanan, Jozabad z Gederot; ⁶ Eleuzaj, Jerimot, Bealiasz, Szemariasz, Szefatiasz z Charif; ⁷ Elkana, Jiszszijasz, Azareel, Joezer, Jaszobeam, Korachici; ⁸ Joela, Zebadiasz, synowie Jerochama z Gedoru. ⁹ Z Gadytów przyłączyli się do Dawida w warowni pustynnej dzielni wojownicy, żołnierze gotowi do walki, którzy celowali w posługiwaniu się tarczą i włócznią. Z wyglądu podobni do lwów, byli szybkonodzy jak gazele na górach. ¹⁰ Dowódcą był Ezer, drugim - Obadiasz, trzecim - Eliab, ¹¹ czwartym - Maszmanna, piątym - Jeremiasz, ¹² szóstym - Attaj, siódmym - Eliel, ¹³ ósmym - Jochanan, dziewiątym - Elzabad, ¹⁴ dziesiątym - Jeremiasz, jedenastym - Makbannaj. ¹⁵ Ci z potomków Gada byli jako dowódcy wojska: każdy niższy stopniem - nad stu, a wyższy - nad tysiącem. ¹⁶ Są to ci, którzy przeszli Jordan w miesiącu pierwszym, gdy wylewa on wszędzie z brzegów, i którzy zmusili do ucieczki wszystkich mieszkańców dolin, na wschód i na zachód. ¹⁷ Przyszli też do warowni Dawida niektórzy z potomków Beniamina i Judy. ¹⁸ Dawid wyszedł naprzeciwko nich, a odpowiadając rzekł do nich: Jeśli przychodzicie do mnie usposobieni pokojowo, aby mi pomóc, będzie moje serce w jedności z wami, lecz jeśli po to, by mnie zdradzić moim wrogom, mimo że ręce moje wolne są od gwałtu, niechaj wejrzy w to Bóg naszy ¹⁹ Wtedy duch owładnął Amasajem, dowódcą trzydziestu: Pokój tobie, Dawidzie, i z tobą, synu Jessego, pokój tobie i pokój Temu, co cię wspiera, bo twój Bóg twoim wsparciem! Dawid więc ich przyjął i uczynił z nich dowódców oddziałów. ²⁰ Z pokolenia Manassesa przyłączyli się do Dawida, gdy przyszedł z Filistynami, by walczyć przeciwko Saulowi. Nie pomógł on im wówczas, bo wodzowie filistyńscy po naradzie odesłali go mówiąc: Za cenę naszych głów przyłączy się on do pana swego, Saula. ²¹ Gdy szedł do Siklag, przyłączyli się do niego z pokolenia Manassesa: Adnach, Jozabad, Jediael, Mikael, Jozabad, Elihu i Silletaj, dowódcy nad tysiącami, którzy byli z pokolenia Manassesa. ²² Oni to wsparli Dawida na czele oddziałów, bo wszyscy byli dzielnymi wojownikami i stali się dowódcami w wojsku. ²³ Istotnie, z dnia na dzień przybywali do Dawida, aby mu pomagać, aż stał się obóz wielki jak obóz Boży. ²⁴ Oto liczba dowódców uzbrojonych na wojnę, którzy przybyli do Dawida do Hebronu, by zgodnie z nakazem Pańskim przenieść na niego władzę królewską Saula: ²⁵ Z synów Judy, noszących tarczę i włócznię, sześć tysięcy ośmiuset uzbrojonych na wojnę. ²⁶ Z synów Symeona, dzielnych wojowników uzbrojonych na wojnę, siedem tysięcy stu. ²⁷ Z synów Lewiego cztery tysiące sześciuset. ²⁸ Także Jojada, przywódca potomków Aarona, a z nim trzy tysiące siedmiuset. ²⁹ I Sadok, młody, dzielny wojownik, wraz ze swym rodem - dwudziestu dwóch dowódców. ³⁰ Z synów Beniamina, braci Saula, trzy tysiące; większość z nich pozostawała aż do tego czasu w służbie domu Saula. ³¹ Z synów Efraima dwadzieścia tysięcy ośmiuset dzielnych wojowników, mężów sławnych w swych rodach. ³² Z połowy pokolenia Manassesa osiemnaście tysięcy, którzy imiennie zostali wyznaczeni, aby pójść i ustanowić Dawida królem. ³³ Z synów Issachara, odznaczających się głębokim zrozumieniem czasów i znajomością tego, co ma czynić Izrael, dwustu dowódców, oprócz wszystkich ich braci pod ich dowództwem. ³⁴ Z pokolenia Zabulona, zdolnych do wojska, wyćwiczonych do walki wszelką bronią wojenną, pięćdziesiąt tysięcy gotowych pomagać sercem niepodzielnym. ³⁵ Z pokolenia Neftalego tysiąc dowódców, a z nimi trzydzieści siedem tysięcy uzbrojonych w tarczę i włócznię. ³⁶ Z Danitów, wyćwiczonych do walki, dwadzieścia osiem tysięcy sześciuset. ³⁷ Z pokolenia Asera zdolnych do wojska, wyćwiczonych do walki, czterdzieści tysięcy. ³⁸ Z drugiej strony Jordanu: z Rubenitów, Gadytów i z połowy pokolenia Manassesa, w pełnym uzbrojeniu wojennym, sto dwadzieścia tysięcy. ³⁹ Wszyscy ci wojownicy, stający do szeregu w doskonałym duchu, przybyli do Hebronu, aby Dawida ustanowić królem nad całym Izraelem. Lecz również i wszyscy pozostali Izraelici byli jednomyślni w tym, że Dawida należy ustanowić królem. ⁴⁰ I pozostali tam z Dawidem przez trzy dni, jedząc i pijąc, ponieważ bracia ich przygotowali im żywność. ⁴¹ A także ich sąsiedzi, aż spod posiadłości Issachara, Zabulona i Neftalego, przywozili im żywność na osłach, wielbłądach, mułach i wołach: wielką ilość mąki, fig, rodzynek, wina, oliwy, bydła i owiec, ponieważ zapanowała radość w Izraelu.

13 ¹ Dawid naradzał się z tysiącznikami i setnikami i ze wszystkimi zwierzchnikami, ² potem rzekł do całego zgromadzenia Izraela: Jeśli się to wam podoba i jeśli będzie to po myśli Pana, Boga naszego, roześlijmy szybko wieść do pozostałych braci naszych we wszystkich ziemiach Izraela, do kapłanów i lewitów, którzy są z nimi w ich posiadłościach miejskich. Niecha ³ abyśmy sprowadzili do nas Arkę Boga naszego, bośmy się o nią nie troszczyli w czasach Saula. ⁴ I odpowiedziało całe zgromadzenie, że tak należy uczynić, albowiem ta rzecz wydała się słuszną w oczach całego ludu. ⁵ Zebrał więc Dawid cały lud Izraela od Szichoru egipskiego aż do Wejścia do Chamat, aby sprowadzić Arkę Bożą z Kiriat-Jearim. ⁶ Potem Dawid i cały Izrael udali się do Baali, ku Kiriat-Jearim, które jest w Judzie, aby sprowadzić stamtąd Arkę Boga, który nosi imię: Pan spoczywający na cherubach. ⁷ Umieszczono Arkę Bożą na nowym wozie i wywieziono z domu Abinadaba, a Uzza i Achio prowadzili wóz. ⁸ Dawid zaś i cały Izrael tańczyli z całej siły przed Bogiem, przy dźwiękach pieśni, cytr, harf, lutni, bębnów, cymbałów i trąb. ⁹ Gdy przybyli na klepisko Kidona, Uzza wyciągnął rękę, aby podtrzymać Arkę, ponieważ woły szarpnęły. ¹⁰ Gniew Boży zapłonął przeciwko Uzzie i poraził go za to, że dotknął ręką Arki, i umarł tam przed Bogiem. ¹¹ A Dawid strapił się, dlatego że Pan dotknął takim ciosem Uzzę i nazwał to miejsce Peres-Uzza, tak jest po dzień dzisiejszy. ¹² I uląkł się Dawid Boga w owym dniu, mówiąc: Jak wprowadzę do siebie Arkę Bożą? ¹³ I nie skierował Dawid Arki do siebie, do Miasta Dawidowego, lecz sprowadził ją do domu Obed-Edoma z Gat. ¹⁴ I Arka Boża pozostawała w domu Obed-Edoma przez trzy miesiące. A Pan błogosławił domowi Obed-Edoma i wszystkiemu, co miał.

14 ¹ Hiram, król Tyru, wysłał posłów do Dawida, z drzewem cedrowym, murarzami i cieślami, aby mu zbudowali pałac. ² Wtedy Dawid poznał, że Pan potwierdził go jako króla nad Izraelem i wysoko podniósł jego władzę ze względu na swój lud - Izraela. ³ W Jerozolimie Dawid wziął sobie jeszcze żony i miał jeszcze synów i córki. ⁴ Oto imiona dzieci, które miał w Jerozolimie: Szammua, Szobab, Natan, Salomon, ⁵ Jibchar, Eliszua, Elpalet, ⁶ Nogah, Nefeg, Jafia, ⁷ Eliszama, Beeliada, Elifelet. ⁸ Filistyni usłyszawszy, że Dawid został namaszczony na króla nad całym Izraelem, wyruszyli wszyscy, aby go pochwycić. Dawid dowiedział się o tym i wyszedł naprzeciw nich. ⁹ Filistyni przybyli, rozciągnęli się w dolinie Refaim. ¹⁰ Wtedy Dawid radził się Boga, mówiąc: Czy mam pójść na Filistynów i czy dasz ich w moje ręce? A Pan odrzekł mu: Idź, i dam ich w twoje ręce. ¹¹ Udali się oni do Baal-Perasim i tam ich Dawid pokonał. Wtedy rzekł Dawid: Tak rozbił Bóg moją ręką wrogów moich, jak rozbija woda rwąca. Dlatego nazwano to miejsce Baal-Perasim. ¹² Filistyni pozostawili tam swoje bożki, a Dawid rozkazał: Niech będą spalone w ogniu! ¹³ Lecz Filistyni jeszcze raz rozciągnęli się w dolinie. ¹⁴ I znowu radził się Dawid Boga, a Bóg mu powiedział: Nie dokonuj natarcia idąc za nimi, lecz obejdź ich od tyłu, a dokonasz na nich natarcia od strony drzew balsamowych. ¹⁵ Kiedy zaś usłyszysz odgłos kroków wśród wierzchołków drzew balsamowych, wtedy ruszysz do walki, bo wtedy wyjdzie przed tobą Bóg, by rozbić wojsko Filistynów. ¹⁶ Dawid postąpił tak, jak mu Bóg polecił, i pokonał wojsko Filistynów, od Gibeonu aż do Gezer. ¹⁷ Tak sława Dawida rozeszła się po wszystkich krainach, a Bóg rzucił postrach przed nim na wszystkie narody.

15 ¹ Pobudował on sobie domy w Mieście Dawidowym, przygotował miejsce dla Arki Bożej i rozbił dla niej namiot. ² Wtedy rzekł Dawid: Nikt nie powinien nosić Arki Bożej, oprócz lewitów, albowiem to ich wybrał Pan do noszenia Arki Bożej i do obsługiwania jej na wieki. ³ I zgromadził Dawid wszystkich Izraelitów w Jerozolimie celem przeniesienia Arki Pańskiej na jej miejsce, które dla niej przygotował. ⁴ Zebrał Dawid synów Aarona i lewitów; ⁵ z synów Kehata: naczelnika Uriela i jego braci - - stu dwudziestu; ⁶ z synów Merariego: naczelnika Asajasza i jego braci - dwustu dwudziestu; ⁷ z synów Gerszoma: naczelnika Joela i jego braci - stu trzydziestu; ⁸ z synów Elisafana: naczelnika Szemajasza i jego braci - dwustu; ⁹ z synów Chebrona: naczelnika Eliela i jego braci - osiemdziesięciu; ¹⁰ z synów Uzzjela: naczelnika Amminadaba i jego braci - stu dwunastu. ¹¹ I wezwał Dawid kapłanów: Sadoka i Abiatara oraz lewitów: Uriela, Asajasza, Joela, Szemajasza, Eliela i Amminadaba, ¹² i rzekł do nich: Wy jesteście naczelnikami rodów lewickich, oczyśćcie się wy i bracia wasi i przenieście Arkę Pana, Boga Izraela, na miejsce, które jej przygotowałem. ¹³ Ponieważ za pierwszym razem nie było was, dotknął nas ciosem Pan, Bóg nasz, bośmy się Go nie zapytali, jak należało. ¹⁴ Kapłani więc i lewici oczyścili się, aby przenieść Arkę Pana, Boga Izraela. ¹⁵ Lewici nieśli Arkę Bożą na drążkach na swoich ramionach, jak przykazał Mojżesz zgodnie ze słowem Pana. ¹⁶ I rzekł Dawid naczelnikom lewitów, aby ustanowili swoich braci śpiewakami przy instrumentach muzycznych: cytrach, harfach, cymbałach, aby rozbrzmiewał głos donośny i radosny. ¹⁷ I ustanowili lewici Hemana, syna Joela, a z braci jego Asafa, syna Berekiasza; z synów zaś Merariego, ich braci, Etana, syna Kuszajasza, ¹⁸ a z nimi braci ich drugiego stopnia: Zachariasza, Uzzjela, Szemiramota, Jechiela, Unniego, Eliaba, Benajasza, Maasejasza, Mattitiasza, Elifela, Miknejasza, Obed-Edoma, Jejela - odźwiernych. ¹⁹ Śpiewacy: Heman, Asaf i Etan grali donośnie na cymbałach z brązu; ²⁰ Zachariasz, Uzzjel, Szemiramot, Jechiel, Unni, Eliab, Maasejasz i Benajasz na cytrach w wysokim tonie; ²¹ Mattitiasz, Elifel, Miknejasz, Obed-Edom, Jejel i Azazjasz na harfach, by dominowali w oktawie; ²² Kenaniasz, przełożony lewitów przeznaczonych do przenoszenia, kierował przenoszeniem, ponieważ był do tego uzdolniony. ²³ Berekiasz i Elkana byli odźwiernymi przy arce. ²⁴ Kapłani: Szebaniasz, Jozafat, Netaneel, Amasaj, Zachariasz, Benajasz i Eliezer grali na trąbach przed Arką Bożą, a Obed-Edom i Jechiasz byli odźwiernymi przy Arce. ²⁵ Wówczas to Dawid i starsi Izraela oraz wodzowie z wielką radością poszli, aby przenieść Arkę Przymierza Pańskiego z domu Obed-Edoma. ²⁶ Kiedy Bóg wspomagał lewitów niosących Arkę Przymierza Pańskiego, ofiarowano siedem cielców i siedem baranów. ²⁷ A Dawid był okryty płaszczem z bisioru i podobnie wszyscy lewici niosący Arkę i śpiewający, oraz Kenaniasz, kierujący przenoszeniem. Dawid miał na sobie także efod lniany. ²⁸ Tak cały Izrael prowadził Arkę Przymierza Pańskiego wśród radosnych okrzyków, grania na trąbach, cymbałach, harfach i cytrach. ²⁹ Gdy Arka Przymierza Pańskiego przybyła do Miasta Dawidowego, Mikal, córka Saula, wyglądała przez okno i ujrzała króla Dawida tańczącego i grającego, Wtedy wzgardziła nim w swym sercu.

16 ¹ Przyniesiono więc Arkę Bożą i ustawiono ją w środku namiotu, jaki rozpiął dla niej Dawid, po czym złożono całopalenia i ofiary pojednania. ² Gdy zaś Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednania, pobłogosławił lud w imieniu Pana. ³ I potem rozdał wszystkim Izraelitom, tak mężczyznom jak i kobietom, każdemu po bochenku chleba, po kawałku mięsa i po kubku wina. ⁴ Ustanowił przed Arką Pańską niektórych lewitów z obsługi, aby sławili, dzięki czynili i wychwalali Pana, Boga Izraelowego: ⁵ Asafa - przełożonym, Zachariasza - jego zastępcą, potem Uzzjela, Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza, Obed-Edoma i Jejela, na instrumentach: harfach i cytrach, Asafa zaś, by grał na cymbałach; ⁶ Benajasza i Jachazjela, by stale trąbili przed Arką Przymierza Bożego. ⁷ Owego dnia postanowił Dawid po raz pierwszy, aby tak wielbiono Pana za pośrednictwem Asafa i jego braci: ⁸ Dzięki czyńcie Panu, wzywajcie Jego imienia, głoście dzieła Jego wśród narodów! ⁹ Śpiewajcie Mu, grajcie Mu psalmy, rozpowiadajcie wszystkie Jego cuda. ¹⁰ Szczyćcie się świętym Jego imieniem, niech się weseli serce szukających Pana! ¹¹ Rozważajcie o Panu i Jego potędze, szukajcie zawsze Jego oblicza: ¹² Pamiętajcie o cudach, które On zdziałał, o Jego znakach i sądach ust Jego. ¹³ Potomstwo Izraela, Jego sługi, synowie Izraela, Jego wybrańcy! ¹⁴ On, Pan, jest naszym Bogiem, Jego wyroki obejmują świąt cały. ¹⁵ Na wieki pamięta o swoim przymierzu - obietnicę dał dla tysiąca pokoleń. ¹⁶ Zawarł je z Abrahamem i przysięgę dał Izaakowi. ¹⁷ Ustanowił dla Jakuba jako prawo wieczne przymierze dla Izraela, ¹⁸ mówiąc: Dam tobie ziemię Kanaanu na waszą własność dziedziczną, ¹⁹ gdy was było niewielu - nieliczni i obcy w niej. ²⁰ Wędrowali od szczepu do szczepu, z jednego królestwa do drugiego ludu, ²¹ a nie pozwolił nikomu ich uciskać z ich powodu karał królów: ²² Nie dotykajcie moich pomazańców i prorokom moim nie czyńcie krzywdy! ²³ Śpiewajcie Panu, wszystkie krainy, z dnia na dzień głoście Jego zbawienie! ²⁴ Rozgłaszajcie Jego chwałę wśród pogan, Jego cuda - wśród wszystkich narodów, ²⁵ bo wielki jest Pan, godzien wielkiej chwały: wzbudza On większy lęk niż wszyscy bogowie. ²⁶ Bo wszyscy bogowie pogan to ułuda, a Pan uczynił niebiosa. ²⁷ Przed Nim kroczą majestat i piękno, potęga i jasność w Jego przybytku. ²⁸ Oddajcie Panu, rodziny narodów, oddajcie Panu chwałę i potęgę, ²⁹ oddajcie Panu chwałę Jego imienia. Nieście ofiary i wchodźcie przed Jego oblicze, oddajcie pokłon Panu, w święte szaty odziani. ³⁰ W obliczu Jego zadrżyj, ziemio cała! Umocnił On świat, by się nie poruszył. ³¹ Niech cieszy się niebo i ziemia raduje. Mówcie wśród pogan: Pan jest królem. ³² Niech szumi morze i co je napełnia, niech się weselą pola i wszystko, co na nich. ³³ Niech tak się uradują drzewa leśne w obliczu Pana, bo nadchodzi, aby rządzić ziemią. ³⁴ Chwalcie Pana, bo dobry, bo na wieki Jego łaskawość. ³⁵ Mówcie: Ratuj nas, Boże zbawienia naszego, zgromadź nas i wybaw spośród narodów, abyśmy wielbili święte imię Twoje i dumni byli z Twej chwały. ³⁶ Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, od wieków na wieki. A cały naród odpowiedział: Amen i chwalił Pana. ³⁷ Dawid pozostawił tam przed Arką Przymierza Pańskiego Asafa i jego braci, aby pełnili służbę ustawicznie przed Arką, według porządku każdego dnia; ³⁸ i Obed-Edoma z jego sześćdziesięciu ośmiu braćmi, Obed-Edoma, syna Jedutuna, i Chosę jako odźwiernych; ³⁹ kapłana Sadoka i braci jego, kapłanów pozostawił przed przybytkiem Pańskim na wyżynie, która jest w Gibeonie, ⁴⁰ aby stale ofiarowali Panu ofiary całopalne na ołtarzu całopalenia, rano i wieczorem - według wszystkiego, co napisane jest w Prawie Pana, które On zlecił Izraelowi. ⁴¹ Z nimi byli Heman i Jedutun i reszta wybranych, imiennie wyznaczonych, aby dzięki czynić Panu, bo na wieki Jego łaskawość. ⁴² U Hemana i Jedutuna były przechowywane trąby i cymbały dla grających i instrumenty towarzyszące pieśni Bożej. A synowie Jedutuna byli przy bramie. ⁴³ I wrócił się cały lud - każdy do swego domu. Powrócił też Dawid, aby wnieść błogosławieństwo do swego domu.

17 ¹ Gdy Dawid zamieszkał w swoim domu, rzekł do proroka Natana: Oto ja mieszkam w pałacu cedrowym, Arka zaś Przymierza Pańskiego pod zasłonami namiotu! ² Natan powiedział do Dawida: Uczyń wszystko, co zamierzasz w sercu, gdyż Bóg jest z tobą. ³ Lecz tejże samej nocy Bóg skierował do Natana następujące słowa: ⁴ Idź i powiedz mojemu słudze Dawidowi: To mówi Pan: Nie ty zbudujesz mi dom na mieszkanie. ⁵ Nie mieszkałem bowiem w domu od dnia, w którym wywiodłem Izraela, aż do tego dnia, ale przechodziłem z namiotu do namiotu lub przybytku. ⁶ Gdziekolwiek wędrowałem z całym Izraelem, czy choćby do jednego z sędziów, którym nakazałem paść mój lud, czy powiedziałem kiedykolwiek: Dlaczego nie zbudowaliście mi domu cedrowego? ⁷ A teraz przemówisz do mojego sługi Dawida: To mówi Pan Zastępów: Zabrałem cię z pastwiska, spośród owiec, abyś był władcą nad ludem moim izraelskim. ⁸ I byłem z tobą wszędzie, dokądkolwiek się udałeś, i wytraciłem przed tobą wszystkich twoich nieprzyjaciół. Dam ci sławę największych ludzi na ziemi. ⁹ Wyznaczę miejsce mojemu ludowi izraelskiemu i osadzę go, i będzie mieszkał na swoim miejscu. Nie poruszy się on już i ludzie nikczemni nie będą go już niszczyć jak dawniej, ¹⁰ od czasów, kiedy ustanowiłem sędziów nad moim ludem izraelskim. Poniżę wszystkich wrogów twoich, a ciebie wywyższę, bo zbuduję ci dom. ¹¹ Kiedy wypełnią się twoje dni i będziesz musiał odejść do twoich przodków, wzbudzę twojego potomka po tobie, którym będzie jeden z twoich synów, i utwierdzę jego królowanie. ¹² On zbuduje Mi dom, a Ja utwierdzę tron jego na wieki. ¹³ Ja będę mu ojcem, a on będzie Mi synem; łaskawości mojej nie cofnę od niego, jak cofnąłem od tego, który był przed tobą. ¹⁴ Osadzę go w moim domu i w moim królestwie na zawsze, a tron jego będzie utwierdzony na wieki. ¹⁵ Zgodnie z tymi wszystkimi słowami i zgodnie z tym całym widzeniem przemówił Natan do Dawida. ¹⁶ Poszedł więc król Dawid i usiadłszy przed Panem, mówił: Kimże ja jestem, o Panie, Boże, i czym mój ród, że doprowadziłeś mnie aż dotąd? ¹⁷ Ale i to jeszcze wydało się tobie za mało, o Boże, lecz dałeś o domu swego sługi zapowiedź na daleką przyszłość. Wejrzałeś na mnie jak na człowieka znamienitego stanu, a Panie Boże. ¹⁸ Cóż więcej może powiedzieć Dawid do ciebie o chwale twego sługi? Ty sam znasz swego sługę. ¹⁹ O Panie, przez wzgląd na swego sługę i według życzenia twego serca uczyniłeś całe to wielkie dzieło, aby objawić wszystkie wspaniałości. ²⁰ O Panie, nie ma podobnego Tobie i nie ma Boga oprócz Ciebie, według tego wszystkiego, co słyszeliśmy na własne uszy. ²¹ I kto jest jak lud Twój izraelski? Czyż jest jaki inny naród na ziemi, do którego poszedłby Bóg wybawić go jako lud swój, aby zapewnić mu sławę wielkich i straszliwych dzieł, wypędzając narody przed ludem swoim, który wykupiłeś z Egiptu? ²² Uczyniłeś lud izraelski ludem swoim na zawsze, a Ty, Panie, stałeś się jego Bogiem. ²³ Teraz więc, o Panie, niech trwa na wieki słowo, któreś wyrzekł o słudze swoim i o domu jego, i uczyń, jak powiedziałeś, ²⁴ ażeby trwało i wielbione było imię Twe na wieki w słowach: Pan Zastępów jest Bogiem dla Izraela! A dom Twojego sługi, Dawida, niech będzie trwały przed tobą! ²⁵ Tyś bowiem, Boże mój, objawił swemu słudze, że zbudujesz mu dom, stąd to sługa twój tak ośmiela się modlić przed Twoim obliczem. ²⁶ A teraz, Panie, Ty sam jesteś Bogiem. Skoro obiecałeś swojemu słudze to szczęście, ²⁷ racz teraz pobłogosławić dom swego sługi, aby trwał przed Tobą na wieki, bo co Ty, Panie pobłogosławisz, będzie błogosławione na wieki.

18 ¹ Po tych wydarzeniach Dawid pobił Filistynów i zmusił ich do uległości; odebrał też z rąk Filistynów Gat i miejscowości przynależne. ² Potem pobił Moabitów i stali się Moabici niewolnikami Dawida, płacącymi daninę. ³ Dawid pobił też Hadadezera, króla Soby i Chamat, kiedy wyprawił się, aby utrwalić swą władzę nad rzeką Eufratem. ⁴ Wziął mu też Dawid tysiąc rydwanów, siedem tysięcy jeźdźców i dwadzieścia tysięcy pieszych. Poprzecinał też Dawid ścięgna skokowe wszystkim koniom zaprzęgowym, zostawiając z nich tylko do stu rydwanów. ⁵ Kiedy Aramejczycy z Damaszku przybyli na odsiecz królowi Soby, Hadadezerowi, Dawid pobił dwadzieścia dwa tysiące ludzi spośród Aramejczyków. ⁶ Potem umieścił Dawid załogi w Aramie damasceńskim, i Aramejczycy stali się poddanymi Dawida płacącymi daninę. Tak Pan udzielał Dawidowi zwycięstwa we wszystkim, co zamierzył. ⁷ Dawid zabrał złote uzbrojenie, jakie mieli słudzy Hadadezera, i przeniósł je do Jerozolimy. ⁸ Z miast Hadadezera, Tibchat i Kun, zabrał też Dawid bardzo wiele brązu, z którego Salomon uczynił "morze" brązowe, kolumny i naczynia brązowe. ⁹ Gdy usłyszał Tou, król Chamat, że Dawid rozbił całe wojsko Hadadezera, króla Soby, ¹⁰ posłał swego syna Hadorama do króla Dawida, aby go pozdrowić i powinszować mu, że walcząc z Hadadezerem pokonał go, bo Hadadezer prowadził wojnę z Tou. Posłał także wszelkiego rodzaju naczynia złote, srebrne i brązowe. ¹¹ Król Dawid poświęcił je również Panu wraz ze srebrem i złotem, które pobrał ze wszystkich narodów: z Edomu, Moabu, od Ammonitów, Filistynów i Amalekitów. ¹² Abiszaj, syn Serui, pobił osiemnaście tysięcy Edomitów w Dolinie Soli. ¹³ Umieścił on załogi w Edomie, a wszyscy Edomici stali się niewolnikami Dawida. Tak Pan udzielał Dawidowi zwycięstwa we wszystkim, co zamierzył. ¹⁴ Dawid panował nad całym Izraelem, wykonując sąd i sprawiedliwość nad całym swoim ludem. ¹⁵ Joab, syn Serui, był nad wojskiem; Joszafat, syn Achiluda, był pełnomocnikiem; ¹⁶ Sadok, syn Achituba, i Abimelek, syn Abiatara, byli kapłanami; Szawsza był pisarzem; ¹⁷ Benajasz, syn Jojady, był nad Keretytami i Peletytami; synowie zaś Dawida byli pierwszymi przybocznymi króla.

19 ¹ Potem umarł Nachasz, król Ammonitów, a syn jego został w jego miejsce królem. ² Wtedy Dawid pomyślał sobie: Okażę życzliwość dla Chanuna, syna Nachasza, tak jak jego ojciec okazał życzliwość dla mnie. Wyprawił więc Dawid posłów, aby go pocieszyć po stracie ojca. Gdy słudzy Dawida przybyli do Chanuna w kraju Ammonitów, aby go pocieszyć, ³ książęta ammoniccy odezwali się do Chanuna: Może sądzisz, że Dawid przez cześć dla twego ojca przysłał do ciebie pocieszycieli? Czyż raczej nie dla rozpoznania, wyszpiegowania, a potem zabrania kraju przybyli słudzy jego do ciebie? ⁴ Chanun więc pochwyciwszy sługi Dawida ogolił ich, obciął im szaty do połowy, aż do pośladków i odesłał ich. ⁵ Wtedy udali się niektórzy i oznajmili Dawidowi o tych ludziach, a on wyprawił na ich spotkanie posłów, bo ci ludzie zostali bardzo znieważeni. Polecił im król: Zostańcie w Jerychu, aż wam brody odrosną, a potem wrócicie. ⁶ Gdy Ammonici spostrzegli, że Dawid znienawidził ich, posłał Chanun wraz z Ammonitami tysiąc talentów srebra, aby za nie nająć rydwany i jeźdźców z Aram-Naharaim i od Aramejczyków z Maaki i z Soby. ⁷ I najęli sobie trzydzieści dwa tysiące rydwanów oraz króla Maaki z jego ludźmi, którzy przyszli i rozłożyli się obozem pod Medebą; zgromadzili się też i Ammonici ze swoich miast i przybyli, aby walczyć. ⁸ A usłyszawszy o tym Dawid wyprawił Joaba wraz z całym wojskiem - ludźmi walecznymi. ⁹ Ammonici wystąpili i uszykowali się do bitwy u wejścia do miasta, a sprzymierzeni królowie zajęli stanowiska osobno, w polu. ¹⁰ Gdy Joab spostrzegł, że walka zagraża mu z przodu i od tyłu, dobrał sobie ludzi spośród wszystkich najdzielniejszych w Izraelu i w szyku bojowym ustawił naprzeciw Aramejczyków. ¹¹ Pozostałych zaś ludzi powierzył w ręce swego brata, Abiszaja, aby ich ustawił w szyku naprzeciw Ammonitów. ¹² I rzekł: Jeśli Aramejczycy będą mieli przewagę nade mną, ty przyjdziesz mi na pomoc; jeśli zaś Ammonici będą mieli przewagę nad tobą, ja ci przyjdę na pomoc. ¹³ Odwagi! Okażmy męstwo w walce za nasz naród i za miasta Boga naszego! A niech Pan uczyni to, co Mu się wyda słuszne! ¹⁴ Zbliżył się Joab i lud, który był z nim, do Aramejczyków, aby walczyć, lecz oni uciekli przed nim. ¹⁵ Ammonici widząc, że Aramejczycy uciekli, również i sami uciekli przed jego bratem Abiszajem, i wycofali się do miasta. Joab więc wrócił do Jerozolimy. ¹⁶ Lecz kiedy Aramejczycy ujrzeli, że zostali pobici przez Izraela, wyprawili posłów, aby sprowadzić Aramejczyków, którzy byli po drugiej stronie Rzeki na czele z dowódcą wojska Hadadezera, Szofakiem. ¹⁷ Dawid, gdy go o tym powiadomiono, zebrał wszystkich Izraelitów, a przeprawiwszy się przez Jordan, szedł ku nim i zajął stanowiska naprzeciwko. Dawid skierował szyki do walki przeciw Aramejczykom. I walczyli z nim. ¹⁸ Lecz Aramejczycy uciekli przed Izraelitami; a Dawid zabił spośród Aramejczyków siedem tysięcy walczących na rydwanach i czterdzieści tysięcy pieszych; zginął też dowódca wojska, Szofak. ¹⁹ Widząc więc poddani Hadadezera, że zostali pokonani przez Izraelitów, zawarli pokój z Dawidem i stali się jego poddanymi. Aramejczycy nie chcieli odtąd iść na pomoc Ammonitom.

20 ¹ Z początkiem roku, w czasie gdy królowie zwykli wychodzić na wojnę, Joab poprowadził siły zbrojne i spustoszył kraj Ammonitów. Potem poszedł i obległ Rabba. Dawid natomiast pozostał w Jerozolimie. Joab zdobył Rabba i zburzył je. ² Dawid zabrał koronę z głowy ich króla, a waga jej wynosiła talent złota; były też w niej drogie kamienie. Włożono ją na głowę Dawida. I wywiózł on z miasta łup bardzo wielki. ³ Lud zaś, jaki się w nim znajdował, kazał wyprowadzić i przydzielić do pracy przy piłach, żelaznych kilofach i siekierach. Tak postąpił Dawid ze wszystkimi miastami Ammonitów. Potem wrócił Dawid i cały lud do Jerozolimy. ⁴ Następnie doszło do wojny z Filistynami w Gezer. Wtedy to Sibbekaj Chuszatyta zabił Sippaja, potomka Refaitów, i zostali pobici. ⁵ I była znowu wojna z Filistynami, podczas której Elchanan, syn Jaira, zabił Lachmiego, brata Goliata z Gat, a drzewce jego włóczni było jak wał tkacki. ⁶ Była jeszcze inna bitwa w Gat, gdzie znalazł się człowiek wysokiego wzrostu, który miał dwadzieścia cztery palce, sześć u każdej ręki i sześć u każdej stopy; ten również był z Refaitów. ⁷ Urągał on Izraelowi i zabił go Jonatan, syn Szimei, brata Dawida. ⁸ Ci byli potomkami Refaitów w Gat: padli oni z ręki Dawida i z ręki jego sług.

21 ¹ Powstał szatan przeciwko Izraelowi i pobudził Dawida, żeby policzył Izraela. ² Rzekł więc Dawid do Joaba i do książąt ludu: Idźcie, a policzcie Izraela od Beer-Szeby aż do Dan i donieście mi, abym znał ich liczbę. ³ Lecz Joab odpowiedział: Niech Pan przysporzy stokroć więcej ludu swego, niżeli go jest! Lecz, o panie mój, królu, czyż oni wszyscy nie są poddanymi mego pana? Dlaczegóż pan mój tego się domaga? Czemu ma się stać przyczyną przewinienia Izraela? ⁴ Jednakże rozkaz króla przemógł Joaba. Poszedł więc Joab, a obszedłszy całego Izraela, przybył do Jerozolimy. ⁵ Joab przekazał Dawidowi liczbę policzonego ludu. Cały Izrael liczył milion i sto tysięcy mężczyzn dobywających miecza; w Judzie zaś czterysta siedemdziesiąt tysięcy mężczyzn dobywających miecza. ⁶ Wśród nich Joab nie policzył Lewiego i Beniamina, ponieważ rozkaz króla był przykry dla Joaba. ⁷ I nie podobała się ta rzecz Bogu, więc ukarał Izraela. ⁸ I rzekł Dawid do Boga: Zgrzeszyłem bardzo tym, czego dokonałem. Lecz teraz daruj łaskawie winę swego sługi, bo postąpiłem bardzo nierozsądnie. ⁹ I odezwał się Pan do Gada, "Widzącego" Dawidowego, tymi słowami: ¹⁰ Idź i oświadcz Dawidowi te słowa: To mówi Pan: Przedkładam ci trzy rzeczy, wybierz sobie jedną z nich, a spełnię ci ją. ¹¹ Gad przyszedł do Dawida i rzekł do niego: To mówi Pan: Wybierz sobie: ¹² albo trzy lata głodu, albo trzy miesiące porażek od twoich wrogów, podczas gdy miecz nieprzyjaciół twoich będzie cię ścigał, albo też trzy dni miecza Pańskiego i zarazy w kraju, przy czym Anioł Pański będzie szerzył spustoszenie we wszystkich granicach Izraela. A teraz rozważ, c ¹³ I rzekł Dawid do Gada: Jestem w wielkiej rozterce. Niech wpadnę raczej w ręce Pana, bo wielkie jest Jego miłosierdzie, ale w ręce człowieka niech nie wpadnę. ¹⁴ Zesłał więc Pan zarazę na Izraela i padło z Izraela siedemdziesiąt tysięcy ludzi. ¹⁵ I posłał Bóg Anioła do Jerozolimy, aby ją wyniszczyć, lecz gdy ten dokonywał zniszczenia, wejrzał Pan i ulitował się nad nieszczęściem i rzekł do Anioła-niszczyciela: Wystarczy! Cofnij twą rękę! Stał wtedy Anioł Pański blisko klepiska Ornana Jebusyty. ¹⁶ Dawid, podniósłszy oczy, ujrzał Anioła Pańskiego, stojącego między ziemią i niebem, a w ręku jego - miecz wyciągnięty nad Jerozolimą. Dawid więc i starszyzna obleczeni w wory padli na twarze. ¹⁷ I rzekł Dawid do Boga: Czyż to nie ja rozkazałem policzyć naród? To ja zgrzeszyłem, to ja zawiniłem, a te owce cóż uczyniły? Panie, Boże mój, niechaj Twoja ręka obróci się na mnie i na dom mojego ojca, a nie na Twój lud, aby go wytracić! ¹⁸ Wtedy Anioł Pański rzekł do Gada, aby oznajmił Dawidowi, że Dawid powinien iść i wznieść ołtarz Panu na klepisku Ornana Jebusyty. ¹⁹ Dawid więc poszedł na słowo Gada, który przemawiał w imieniu Pana. ²⁰ Ornan obrócił się i ujrzał Anioła, on i czterej synowie jego i ukryli się; Ornan młócił wtedy pszenicę. ²¹ Gdy Dawid przyszedł do Ornana, Ornan obejrzał się i ujrzał Dawida, a wyszedłszy z klepiska, oddał pokłon Dawidowi twarzą do ziemi. ²² Wtedy Dawid rzekł do Ornana: Odstąp mi obszar tego klepiska, a zbuduję na nim ołtarz Panu; odstąp mi je za pełną cenę, aby plaga przestała się srożyć nad ludem. ²³ Rzekł Ornan do Dawida: Weź, a niech uczyni król, pan mój, co mu się wyda słuszne. Spójrz! Oddaję woły na całopalenie, sanie młockarskie jako drwa, pszenicę na ofiarę z pokarmów, wszystko to daję. ²⁴ Król Dawid rzekł do Ornana: Nie! Muszę bowiem kupić to za pieniądze, albowiem tego, co do ciebie należy, nie wezmę dla Pana i nie złożę ofiar całopalnych, które otrzymam za darmo. ²⁵ Dał więc Dawid Ornanowi za pole sześćset syklów złota. ²⁶ Następnie zbudował ołtarz Panu i złożył ofiary całopalne i ofiary biesiadne. Wzywał Pana, który go wysłuchał, zsyłając ogień z nieba na ołtarz całopalenia. ²⁷ Nakazał więc Pan Aniołowi, by schował swój miecz do pochwy. ²⁸ W tym czasie Dawid widząc, że Pan wysłuchał go na klepisku Jebusyty Ornana, zaraz złożył tam ofiary. ²⁹ Przybytek zaś Pański, który Mojżesz zbudował na pustyni, i ołtarz całopalenia, znajdował się wtedy na wyżynie w Gibeonie, ³⁰ ale Dawid nie śmiał tam iść, aby radzić się Boga, ponieważ lękał się miecza Anioła Pańskiego.

22 ¹ I rzekł Dawid: Oto jest dom Pana Boga i oto jest ołtarz ofiar całopalnych dla Izraela. ² Dawid nakazał zebrać cudzoziemców przebywających w kraju izraelskim i wyznaczył kamieniarzy do obrabiania kamieni ciosowych na budowę domu Bożego. ³ Przygotował też Dawid bardzo wiele żelaza na gwoździe, na drzwi w bramach i na spojenia oraz niezliczoną wagę brązu, ⁴ drzewa też cedrowego w obfitości, bo Sydończycy i Tyryjczycy nawieźli Dawidowi wielką ilość drzew cedrowych. ⁵ Potem rzekł Dawid: Mój syn, Salomon, jest młody i wątły, a dom, jaki ma być zbudowany dla Pana, ma się wyróżniać okazałością, sławą i wspaniałością wobec wszystkich krajów; ja więc muszę poczynić przygotowania dla niego. I wiele przygotował Dawid przed swoją śmiercią. ⁶ Potem zawołał syna swego, Salomona, i nakazał mu zbudować świątynię dla Pana, Boga Izraela. ⁷ Tak przemówił Dawid do Salomona: Synu mój, ja sam zamierzałem zbudować świątynię dla imienia Pana, Boga mego. ⁸ Ale Pan skierował do mnie takie słowa: Przelałeś wiele krwi, prowadząc wielkie wojny, dlatego nie zbudujesz domu imieniu memu, albowiem zbyt wiele krwi wylałeś na ziemię wobec Mnie. ⁹ Oto urodzi ci się syn, będzie on mężem pokoju, bo udzielę mu pokoju ze wszystkimi wrogami jego wokoło; będzie miał bowiem na imię Salomon i za dni jego dam Izraelowi pokój i odpoczynek. ¹⁰ On to zbuduje dom dla imienia mego, on też będzie dla Mnie synem, a Ja będę dla niego ojcem i tron jego królowania nad Izraelem utwierdzę na wieki. ¹¹ Teraz, synu mój, niechaj Pan będzie z tobą, aby ci się powodziło i abyś zbudował dom Panu, Bogu twemu, jak On zapowiedział o tobie. ¹² Oby tylko Pan użyczył ci roztropności i rozsądku, gdy cię postawi nad Izraelem, abyś przestrzegał prawa Pana, Boga twego. ¹³ Wtedy będzie ci się powodziło, gdy będziesz strzegł wypełniania praw i nakazów, które Pan dał Mojżeszowi dla Izraela. Bądź mężny i mocny, nie bój się ani nie lękaj! ¹⁴ Oto w trudzie przygotowałem na dom Pański: złota sto tysięcy talentów, a srebra milion talentów, brązu zaś i żelaza bez wagi, albowiem takie jest ich mnóstwo; przygotowałem też drzewo i kamienie, a ty możesz do tego jeszcze dodać. ¹⁵ Masz też u siebie mnóstwo pracowników: murarzy, kamieniarzy, cieśli i wszelkiego rodzaju rzemieślników do wszystkich prac: ¹⁶ w złocie, srebrze, brązie i żelazie. Wstań więc i działaj, a Pan niech będzie z tobą! ¹⁷ Nakazał też Dawid wszystkim książętom Izraela, aby pomagali jego synowi, Salomonowi, mówiąc: ¹⁸ Czyż Pan, Bóg wasz, nie jest z wami? Czyż nie użyczył wam pokoju dokoła? Wydał przecież w moje ręce mieszkańców kraju, a kraj został poddany Panu i Jego narodowi. ¹⁹ A teraz oddajcie serce wasze i duszę waszą na służbę Panu, Bogu waszemu: stańcie do budowy świątyni Pana Boga, abyście mogli przenieść Arkę Przymierza Pańskiego i święte naczynia Boże do domu zbudowanego imieniu Pańskiemu.

23 ¹ Dawid, stary i syty dni, ustanowił Salomona, swego syna, królem nad Izraelem. ² I zgromadził wszystkich książąt izraelskich, kapłanów i lewitów. ³ Kiedy policzono lewitów od trzydziestu lat i wyżej, liczba ich według spisu mężczyzn wynosiła trzydzieści osiem tysięcy. ⁴ Z tych dwadzieścia cztery tysiące spełniało pracę w domu Pańskim; pisarzy i sędziów było sześć tysięcy. ⁵ Odźwiernych było cztery tysiące, a cztery tysiące wychwalało Pana na instrumentach, które Dawid sprawił w tym celu. ⁶ Dawid podzielił ich na zmiany według synów Lewiego: Gerszona, Kehata i Merariego. ⁷ Z Gerszonitów byli: Ladan i Szimei. ⁸ Synowie Ladana: pierwszy Jechiel, potem Zetam i Joel - trzej. ⁹ Synowie Szimejego: Szelomit, Chazjel i Haran - trzej. Ci byli naczelnikami rodów Ladana. ¹⁰ A synowie Szimejego: Jachat, Ziza, Jeusz i Beria. Ci czterej są synami Szimejego. ¹¹ Jachat był pierwszy, Ziza drugi; Jeusz i Beria nie mieli wielu synów i byli policzeni za jeden ród. ¹² Synowie Kehata: Amram, Jishar, Chebron i Uzzjel - czterej. ¹³ Synowie Amrama: Aaron i Mojżesz. Aaron został odłączony, aby być poświęconym na zawsze - on i jego synowie - do rzeczy najświętszych, aby spalali kadzidło przed Panem, usługiwali Mu i błogosławili w Jego imieniu na wieki. ¹⁴ Co do Mojżesza, męża Bożego, jego synowie zostali zaliczeni do pokolenia Lewiego. ¹⁵ Synowie Mojżesza: Gerszom i Eliezer. ¹⁶ Synowie Gerszoma: pierwszy Szebuel. ¹⁷ Synami Eliezera byli: pierwszy Rechabiasz; Eliezer nie miał wprawdzie innych synów, lecz synowie Rechabiasza byli bardzo liczni. ¹⁸ Synowie Jishara: pierwszy Szelomit. ¹⁹ Synowie Chebrona: pierwszy Jerijasz, drugi Amariasz, trzeci Jachazjel, czwarty Jekameam . ²⁰ Synowie Uzzjela: pierwszy Mika, drugi Jiszszijasz. ²¹ Synowie Merariego: Machli i Muszi. Synowie Machliego: Eleazar i Kisz. ²² Eleazar umarł nie mając synów, tylko same córki; synowie Kisza, ich bracia wzięli je za żony. ²³ Synowie Musziego - trzej: Machli, Eder i Jeremot. ²⁴ Ci byli synami Lewiego, według ich rodów, głowami rodzin, według wykazów liczbowych imion w ich spisach; spełniali prace w służbie domu Pańskiego, od dwudziestego roku życia i wzwyż. ²⁵ Rzekł bowiem Dawid: Pan, Bóg Izraela, dał odpoczynek swemu ludowi i zamieszkał w Jerozolimie na stałe. ²⁶ Lewici już nie będą nosić przybytku ani wszelkich przyborów do jego obsługi. ²⁷ Zatem, według ostatnich zarządzeń Dawida, lewici byli spisywani od dwudziestego roku życia i wzwyż. ²⁸ Ich stanowisko bowiem polegało na tym, że obok potomków Aarona służyli w domu Pańskim, na dziedzińcach, w komnatach, przy oczyszczaniu wszystkiego, co poświęcone, i pełnili służbę w domu Pańskim. ²⁹ Troszczyli się oni zarówno o chleby pokładne, o najczystszą mąkę na ofiarę z pokarmów, o przaśne podpłomyki, jak i o to, co było pieczone na blachach i co było smażone, i o wszystko, co było ważone i mierzone. ³⁰ Mieli stawać co rana, by dziękować i wychwalać Pana, i tak samo wieczorem; ³¹ aby ofiarować wszystkie całopalenia Panu w szabat, przy nowiu księżyca i w święta, według ilości ustalonej przepisem - ustawicznie wobec Pana. ³² Mieli pieczę nad Namiotem Spotkania, pieczę nad Miejscem Świętym i pieczę nad synami Aarona, ich braćmi, w służbie domu Pańskiego.

24 ¹ A co do synów Aarona - oto ich podział. Synowie Aarona: Nadab, Abihu, Eleazar i Itamar. ² Nadab i Abihu umarli przed swoim ojcem i nie mieli synów, a urząd kapłański spełniali Eleazar i Itamar. ³ A potomków Eleazara i Achimeleka, potomków Itamara, podzielił Dawid z pomocą Sadoka wyznaczając im urzędy, stosownie do ich służby. ⁴ I okazało się, że potomków męskich Eleazara było daleko więcej niż potomków Itamara, wybrano więc spośród potomków Eleazara szesnastu naczelników rodów, a spośród potomków Itamara ośmiu naczelników rodów. ⁵ Wybrano ich za pomocą losów, na równi jednych i drugich, żeby książęta świątyni, książęta Boży, byli i z synów Eleazara, i z synów Itamara. ⁶ Szemajasz, syn Netaneela, pisarz spośród lewitów, spisał ich wobec króla, książąt, kapłana Sadoka, Achimeleka, syna Abiatara, naczelników rodów kapłańskich i lewickich, biorąc każdy ród na przemian, jeden z potomków Eleazara, drugi - z Itamara. ⁷ Pierwszy los padł na Jojariba, drugi na Jedejasza, ⁸ trzeci na Charima, czwarty na Seorima, ⁹ piąty na Malkiasza, szósty na Mijjamina, ¹⁰ siódmy na Hakkosa, ósmy na Abiasza, ¹¹ dziewiąty na Jeszuę, dziesiąty na Szekaniasza, ¹² jedenasty na Eliasziba, dwunasty na Jakima, ¹³ trzynasty na Chuppę, czternasty na Jeszebeaba, ¹⁴ piętnasty na Bilgę, szesnasty na Immera, ¹⁵ siedemnasty na Chezira, osiemnasty na Happissesa, ¹⁶ dziewiętnasty na Petachiasza, dwudziesty na Ezechiela, ¹⁷ dwudziesty pierwszy na Jakina, dwudziesty drugi na Gamula, ¹⁸ dwudziesty trzeci na Delajasza, a dwudziesty czwarty na Maazjasza. ¹⁹ Taka była ich kolejność, gdy przychodzili do domu Pańskiego na swoją służbę, zgodnie z zarządzeniami przekazanymi przez ich przodka Aarona, jak mu rozkazał Pan, Bóg Izraela. ²⁰ Pozostali z synów Lewiego, z synów Amrama: Szubael, a z synów Szubaela: Jechdejasz. ²¹ Z Rechabiasza: Jiszszijasz, najstarszy z synów Rechabiasza. ²² Z Jisharytów: Szelomot; z synów Szelomota: Jachat. ²³ Z synów Chebrona: pierwszy Jerijasz, drugi Amariasz, trzeci Jachazjel, czwarty Jekameam. ²⁴ Synowie Uzzjela: Mika; z synów Miki: Szamir. ²⁵ Brat Miki: Jiszszijasz; z synów Jiszszijasza: Zachariasz. ²⁶ Synowie Merariego: Machli i Muszi; synowie Jaazijjasza, jego syna; ²⁷ synowie Merariego z jego syna Jaazijjasza: Szoham, Zakkur i Ibri. ²⁸ Z Machliego: Eleazar, który nie miał synów. ²⁹ Z Kisza: syn Kisza, Jerachmeel. ³⁰ Synowie Musziego: Machli, Eder i Jerimot. Ci byli potomkami Lewiego według ich rodów. ³¹ Także oni rzucali losy na podobieństwo braci swoich, potomków Aarona, w obecności króla Dawida, Sadoka, Achimeleka, naczelników rodów kapłańskich i lewickich, ród większy na równi ze swym najmłodszym bratnim rodem.

25 ¹ Dawid wraz z dowódcami wojska przydzielił na służbę Bożą tych spośród synów Asafa, Hemana i Jedutuna, którzy prorokowali dźwiękiem harf, cytr i cymbałów. A liczba pracowników w tej służbie była: ² z synów Asafa: Zakkur, Józef, Netaniasz i Asareela, synowie Asafa, zależni od Asafa, który prorokował pod kierunkiem króla. ³ Z Jedutuna - synowie Jedutuna: Gedaliasz, Seri, Izajasz, Chaszabiasz, Mattitiasz i Szimei, sześciu, pod kierunkiem ich ojca Jedutuna, który prorokował na cytrze na cześć i chwałę Pana. ⁴ Z Hemana - synowie Hemana: Bukkijasz, Mattaniasz, Uzzjel, Szebuel, Jerimot, Chananiasz, Chanani, Eliata, Giddalti, Romamti-Ezer, Joszbekasza, Malloti, Hotir, Machazjot. ⁵ Ci wszyscy byli synami Hemana, "Widzącego" królewskiego, zgodnie z obietnicą wywyższenia go przed Boga. Bóg dał Hemanowi czternastu synów i trzy córki. ⁶ Ci wszyscy byli pod kierownictwem swych ojców przy śpiewie w świątyni Pańskiej, by służyć domowi Bożemu na cymbałach, cytrach i harfach. Pod kierunkiem króla byli: Asaf, Jedutun i Heman. ⁷ A liczba ich wraz ze wszystkimi braćmi uzdolnionymi i wyćwiczonymi w śpiewie dla Pana, była dwustu osiemdziesięciu ośmiu. ⁸ Na równi ciągnęli losy o rodzaj służby, tak młodszy, jak starszy, nauczyciel zarówno jak i uczeń. ⁹ Pierwszy los padł na Józefa, z potomków Asafa, drugi był Gedaliasz, on z braćmi i z synami swymi, razem dwunastu. ¹⁰ Trzeci: Zakkur; synowie jego i bracia jego - dwunastu. ¹¹ Czwarty padł na Jisriego; synowie jego i bracia jego - dwunastu. ¹² Piąty: Netaniasz; synowie jego i bracia jego - dwunastu. ¹³ Szósty: Bukkijasz; synowie jego i bracia jego - dwunastu. ¹⁴ Siódmy: Jesareela; synowie jego i bracia jego - dwunastu. ¹⁵ ósmy: Izajasz; synowie jego i bracia jego - dwunastu. ¹⁶ Dziewiąty: Mattaniasz; synowie jego i bracia jego - dwunastu. ¹⁷ Dziesiąty: Szimei; synowie jego i bracia jego - dwunastu. ¹⁸ Jedenasty: Azareel; synowie jego i bracia jego - dwunastu. ¹⁹ Dwunasty padł na Chaszabiasza; synowie jego i bracia jego - dwunastu. ²⁰ Trzynasty: Szubael; synowie jego i bracia jego - dwunastu. ²¹ Czternasty: Mattitiasz; synowie jego i bracia jego - dwunastu. ²² Piętnasty padł na Jeremota; synowie jego i bracia jego - dwunastu. ²³ Szesnasty padł na Chananiasza; synowie jego i bracia jego - dwunastu. ²⁴ Siedemnasty padł na Joszbekaszę; synowie jego i bracia jego - dwunastu. ²⁵ Osiemnasty padł na Chananiego; synowie jego i bracia jego - dwunastu. ²⁶ Dziewiętnasty padł na Mallotiego; synowie jego i bracia jego - dwunastu. ²⁷ Dwudziesty padł na Eliatę; synowie jego i bracia jego - dwunastu. ²⁸ Dwudziesty pierwszy padł na Hotira; synowie jego i bracia jego - dwunastu. ²⁹ Dwudziesty drugi padł na Giddaltiego; synowie jego i bracia jego - dwunastu. ³⁰ Dwudziesty trzeci padł na Machazjota; synowie jego i bracia jego - dwunastu. ³¹ Dwudziesty czwarty padł na Romamti-Ezera; synowie jego i bracia jego - dwunastu.

26 ¹ O zmianach odźwiernych: Z Korachitów był Meszelemiasz, syn Koracha, z synów Ebiasafa. ² A Meszelemiasz miał synów: pierworodny Zachariasz, drugi Jediael, trzeci Zebadiasz, czwarty Jatniel, ³ piąty Elam, szósty Jochanan, siódmy Elioenaj. ⁴ I Obed-Edom miał synów: pierworodny Szemajasz, drugi Jozabad, trzeci Joach, czwarty Sakar, piąty Netaneel, ⁵ szósty Ammiel, siódmy Issachar, ósmy Peulletaj - tak mu Bóg błogosławił. ⁶ Także synowi jego, Szemajaszowi, urodzili się synowie, którzy długo sprawowali władzę w swoim rodzie, ponieważ byli dzielnymi mężami. ⁷ Synowie Szemajasza: Otni, Rafael, Obed, Elzabad i bracia jego Elihu i Semakiasz, dzielni mężowie. ⁸ Wszyscy oni byli z synów Obed-Edoma; oni, synowie ich i ich bracia, każdy dzielny i sposobny do służby: było ich, synów Obed-Edoma, sześćdziesięciu dwóch. ⁹ I Meszelemiasz miał synów i braci, dzielnych mężów, osiemnastu. ¹⁰ Także Chosa, z potomków Merariego, miał synów; Szimri został naczelnikiem, bo chociaż nie był pierworodnym, ale ojciec postawił go na czele rodziny, ¹¹ drugi Chilkiasz, trzeci Tebaliasz, czwarty Zachariasz. Wszystkich synów i braci Chosy - trzynastu. ¹² Wśród nich dobierano zmiany odźwiernych; przełożeni tych mężów na równi z braćmi swoimi mieli zajęcia przy obsłudze domu Pańskiego. ¹³ Ciągnęli losy o każdą bramę, zarówno mały, jak i wielki, według swoich rodów. ¹⁴ Dla Szelemiasza padł los na bramę strony wschodniej. Potem ciągnęli los dla jego syna Zachariasza, mądrego doradcy, i padł jego los na stronę północną. ¹⁵ Dla Obed-Edoma - na południową, a dla jego synów - na składnicę. ¹⁶ Dla Szuppima i Chosy na stronę zachodnią z bramą Szalleket, przy drodze wiodącej w górę: straż naprzeciw straży. ¹⁷ Od wschodu sześciu lewitów, od północy codziennie czterech, od południa codziennie czterech i przy składnicach po dwóch. ¹⁸ Przy zachodniej kolumnadzie: czterej przy drodze, dwaj przy samej kolumnadzie. ¹⁹ Oto są zmiany odźwiernych spośród Korachitów i spośród synów Merariego. ²⁰ Lewici, ich bracia, czuwali nad skarbcami domu Bożego i nad skarbcami rzeczy świętych. ²¹ Synowie Ladana byli Gerszonitami przez Ladana i naczelników rodów z Ladana Gerszonity i obejmowali Jechielitów. ²² Synowie Jechielego: Zetam i brat jego Joel mieli pieczę nad skarbcami domu Pańskiego. ²³ Spośród Amramitów, Jisharytów, Chebronitów i Uzzjelitów byli: ²⁴ Szebuel, syn Gerszona, syna Mojżesza, przełożony nad skarbcami. ²⁵ A oto bracia, potomkowie Eliezera: jego syn Rechabiasz, jego syn Izajasz, jego syn Joram, jego syn Zikri, jego syn Szelomit. ²⁶ Ten to Szelomit i jego bracia zarządzali wszystkimi skarbcami rzeczy świętych, jakie ofiarowali Dawid, naczelnicy rodów, tysiącznicy, setnicy i dowódcy wojska. ²⁷ To, co było z wojen i z łupów, poświęcili na utrzymanie domu Pańskiego. ²⁸ I wszystko, co poświęcił Samuel "Widzący", Saul, syn Kisza, Abner, syn Nera, Joab, syn Serui, oraz wszystko, co poświęcone, było pod opieką Szelomita i jego braci. ²⁹ Z Jisharytów: Kenaniasz i synowie jego byli przeznaczeni do spraw zewnętrznych Izraela jako urzędnicy i sędziowie. ³⁰ Z Chebronitów: Chaszabiasz i bracia jego, tysiąc siedmiuset ludzi dzielnych, sprawowali nadzór nad Izraelem po drugiej stronie Jordanu na zachód we wszystkich sprawach Pańskich i w posłudze królewskiej. ³¹ Co do Chebronitów: Jeriasz był przełożonym Chebronitów dla pokolenia swego rodu; w czterdziestym roku panowania Dawida czyniono poszukiwania i znaleziono pośród nich dzielnych mężów w Jazer w Gileadzie, ³² braci jego, dwa tysiące siedmiuset ludzi dzielnych, przedniejszych rodów, których król Dawid ustanowił nad Rubenitami, Gadytami i połową pokolenia Manassesa dla wszystkich spraw Bożych i spraw królewskich.

27 ¹ A oto Izraelici według ich liczby. Naczelnicy rodów, tysiącznicy, setnicy i urzędnicy, którzy służyli królowi we wszystkich sprawach hufców, przychodzących i odchodzących co miesiąc przez wszystkie miesiące roku. Każdy hufiec liczył dwadzieścia cztery tysiące. ² Nad pierwszym hufcem w miesiącu pierwszym stał Jaszobeam, syn Zabdiela, a hufiec jego liczył dwadzieścia cztery tysiące; ³ był on potomkiem Peresa i wodzem wszystkich dowódców wojska w miesiącu pierwszym. ⁴ W drugim miesiącu hufcem dowodził Dodaj Achochita, a w hufcu jego był przełożony Miklot, a hufiec jego liczył dwadzieścia cztery tysiące ludzi. ⁵ Trzecim dowódcą wojska na miesiąc trzeci był Benajasz, syn arcykapłana Jojady, a hufiec jego liczył dwadzieścia cztery tysiące. ⁶ Ten to Benajasz był bohaterem między trzydziestoma i dowodził trzydziestoma, a jego syn Ammizabab należał do jego hufca. ⁷ Czwartym, na miesiąc czwarty, był Asahel, brat Joaba, a po nim jego syn Zebadiasz, a hufiec jego liczył dwadzieścia cztery tysiące. ⁸ Piątym dowódcą, na miesiąc piąty, był książę Szamhut Jizrachita, a hufiec jego liczył dwadzieścia cztery tysiące. ⁹ Szóstym, na miesiąc szósty, był Ira, syn Ikkesza z Tekoa, a hufiec jego liczył dwadzieścia cztery tysiące. ¹⁰ Siódmym, na miesiąc siódmy, był Cheles Pelonita, z synów Efraima, a hufiec jego liczył dwadzieścia cztery tysiące. ¹¹ ósmym, na miesiąc ósmy, był Sibbekaj z Chuszy, Zarechita, a hufiec jego liczył dwadzieścia cztery tysiące. ¹² Dziewiątym, na miesiąc dziewiąty, był Abiezer z Anatot, Beniaminita, a hufiec jego liczył dwadzieścia cztery tysiące. ¹³ Dziesiątym, na miesiąc dziesiąty, był Maheraj z Netofy, Zerachita, a hufiec jego liczył dwadzieścia cztery tysiące. ¹⁴ Jedenastym, na miesiąc jedenasty, był Benajasz z Pireatonu, z synów Efraima, a hufiec jego liczył dwadzieścia cztery tysiące. ¹⁵ Dwunastym, na miesiąc dwunasty, był Cheldaj z Netofy, pochodzący od Otniela, a hufiec jego liczył dwadzieścia cztery tysiące. ¹⁶ A nad pokoleniami Izraela stali: nad Rubenitami - przełożony Eliezer, syn Zikriego; nad Symeonitami - Szefatiasz, syn Maaki; ¹⁷ nad Lewitami - Chaszabiasz, syn Kemuela; nad Aaronitami - Sadok; ¹⁸ nad pokoleniem Judy - Elihu, jeden z braci Dawida; nad Issacharytami - Omri, syn Mikaela; ¹⁹ nad Zabulonitami - Jiszmajasz, syn Obadiasza; nad Neftalitami - Jerimot, syn Azriela; ²⁰ nad Efraimitami - Ozeasz, syn Azazjasza; nad połową pokolenia Manassesa - Joel, syn Pedajasza; ²¹ nad połową Manassesa w Gileadzie - Jiddo, syn Zachariasza; nad Beniaminitami - Jaasjel, syn Abnera; ²² nad Danitami - Azareel, syn Jerochama. Ci byli książętami pokoleń Izraela. ²³ Lecz Dawid nie uwzględnił w spisach liczby tych, którzy mieli dwadzieścia lat lub mniej, ponieważ Pan powiedział, że rozmnoży Izraela jak gwiazdy na niebie. ²⁴ Joab, syn Serui, rozpoczął obliczać, ale nie dokończył, gdyż za to spadł gniew na Izraela i nie umieszczono tej liczby w spisie w Kronikach Króla Dawida. ²⁵ Nad skarbcami królewskimi stał Azmawet, syn Adiela, a nad skarbcami na prowincji: w miastach, wioskach i zamkach, Jonatan, syn Ozjasza. ²⁶ A nad pracownikami rolnymi do uprawy ziemi - Ezri, syn Keluba. ²⁷ Szimei z Rama - nad winnicami, a nad dostawcami wina do składnic - Zabdi z Szefam. ²⁸ Nad oliwkami i sykomorami, które były w Szefeli, Baal-Chanan z Geder, a nad składnicami oliwy - Joasz. ²⁹ Nad bydłem pasącym się w Szaronie - Szitraj z Szaronu, a nad bydłem w dolinach - Szafat, syn Adlaja. ³⁰ Nad wielbłądami - Obil Izmaelita; nad oślicami - Jechdejasz z Meronot. ³¹ Nad owcami - Jaziz Hagryta. Ci wszyscy byli zarządcami w majętności króla Dawida. ³² Jonatan, stryj Dawida, był jego doradcą jako człowiek roztropny i uczony. Jechiel, syn Chakmoniego, zajmował się synami królewskimi. ³³ Achitofel był doradcą królewskim, a Chuszaj Arkijczyk był przyjacielem króla. ³⁴ Po Achitofelu byli Jojada, syn Benajasza, i Abiatar. Dowódcą wojska królewskiego był Joab.

28 ¹ Dawid zgromadził w Jerozolimie wszystkich książąt izraelskich, naczelników pokoleń i dowódców hufców, będących na usługach króla, tysiączników i setników, zarządców wszystkich dóbr i stad królewskich, synów swych, a także dworzan, bohaterów i wszystkich dzielnych ludzi. ² Powstawszy więc, król Dawid rzekł stojąc: Posłuchajcie mnie, bracia moi i ludu mój! Moim pragnieniem było zbudować dom odpoczynku dla Arki Przymierza Pańskiego jako podnóżek stóp Boga naszego i poczyniłem przygotowania do budowy. ³ Ale Bóg rzekł do mnie: Nie zbudujesz domu dla imienia mego, bo jesteś mężem wojny i rozlewałeś krew. ⁴ Jednakże Pan, Bóg Izraela, wybrał mnie spośród całego domu ojca mego, abym był królem nad Izraelem na zawsze; Judę bowiem wybrał na władcę, a z rodu Judy - dom ojca mego i z synów ojca mego mnie raczył ustanowić królem nad Izraelem. ⁵ A spośród wszystkich synów moich - albowiem Pan dał mi wielu synów - wybrał Salomona, syna mego, aby zasiadł na tronie królestwa Pańskiego - nad Izraelem. ⁶ I rzekł do mnie: Salomon, syn twój, on to zbuduje mój dom i moje dziedzińce, albowiem wybrałem go sobie na syna, a Ja będę mu ojcem. ⁷ Królewską jego władzę utwierdzę na wieki, jeśli podobnie jak dzisiaj będzie trwał w pełnieniu moich poleceń i nakazów. ⁸ Teraz więc w obliczu całego Izraela, społeczności Pańskiej i w obecności Boga naszego, zachowujcie i strzeżcie wszystkich poleceń Pana, Boga waszego, abyście posiedli tę piękną ziemię i przekazali na zawsze w dziedzictwie waszym synom, którzy po was będą. ⁹ A ty, synu mój, Salomonie, znaj Boga twego ojca i służ Mu sercem doskonałym i duszą ochotną, bo Pan przenika wszystkie serca i zgłębia wszystkie tajniki myśli. Jeśli będziesz Go szukał, On pozwoli ci siebie znaleźć, ale jeśli Go opuścisz, odrzuci cię na zawsze. ¹⁰ Bacz teraz, ciebie bowiem wybrał Pan, abyś zbudował dom na sanktuarium. Bądź mocny i wykonaj to! ¹¹ Dawid dał Salomonowi, synowi swojemu, plan przedsionka i świątyni oraz jej budynków, komnat górnych, sal wewnętrznych oraz pomieszczenia dla przebłagalni. ¹² I plan wszystkiego, co sam zamyślał: dziedzińców domu Pańskiego i wszystkich komnat dokoła, skarbców domu Bożego i skarbców rzeczy świętych; ¹³ zmian kapłanów i lewitów i wszelkiej pracy w obsłudze domu Pańskiego, i wszelkich naczyń do obsługi domu Pańskiego. ¹⁴ Złota dał na wszystkie naczynia złote, według wagi każdego naczynia do różnych posług; srebra na wszystkie naczynia srebrne, według wagi każdego naczynia do różnych posług; ¹⁵ złota na świeczniki złote i ich lampy, według wagi każdego świecznika i jego lamp; srebra na świeczniki srebrne, według wagi świecznika i jego lamp stosownie do użycia każdego świecznika; ¹⁶ i odpowiedni przydział złota na stoły chlebów pokładnych, według różnych stołów, a srebra na stoły srebrne; ¹⁷ na widełki, kropielnice i dzbanki szczerozłote, na puchary złote, według wagi każdego pucharu, na puchary srebrne, według wagi każdego pucharu; ¹⁸ na ołtarz kadzenia ze złota oczyszczonego, według wagi, i wzór wozu z cherubami złotymi, rozciągającymi skrzydła i pokrywającymi Arkę Przymierza Pańskiego. ¹⁹ O tym wszystkim - rzekł Dawid - o pracach według planu budowy pouczony zostałem na piśmie przez Pana. ²⁰ I rzekł Dawid do swego syna, Salomona: Bądź mocny i dzielny, a wykonaj to! Nie bój się i nie przerażaj, bo Pan Bóg, mój Bóg, będzie z tobą, a nie opuści cię ani nie zostawi, aż będą wykonane wszelkie prace dla obsługi domu Pańskiego. ²¹ A oto zmiany kapłanów i lewitów do wszelkiej służby domu Bożego, którzy będą z tobą w każdej pracy; każdy ochotny i zdolny do różnej posługi, książęta też i cały lud będą całkowicie na twoje rozkazy.

29 ¹ Potem król Dawid rzekł do całego zgromadzenia: Salomon, syn mój, jedyny, którego wybrał Pan, jest młody i wątły, a praca to wielka, gdyż nie dla człowieka jest ten przybytek, ale dla Pana Boga. ² Wszystkimi siłami swoimi przygotowałem na dom Boga mego złoto na przedmioty złote, srebro - na srebrne, brąz - na brązowe, żelazo - na żelazne, drzewo - na drewniane, onyksy i kamienie do wysadzania, kamienie czarne i różnokolorowe i wszelkiego rodzaju drogie kamienie, a marmuró ³ Co więcej, z miłości dla domu Boga mego oddaję na dom Boga mego skarbiec złota i srebra, jaki posiadam, ponad to wszystko, co już przygotowałem na dom święty; ⁴ trzy tysiące talentów złota, złota z Ofiru, i siedem tysięcy talentów srebra oczyszczonego, aby pokryć ściany świątyni; ⁵ złoto - na przedmioty złote, srebro - na srebrne i na wszelkie wyroby ręczne artystów. A z was, kto byłby chętny złożyć dzisiaj dar dla Pana? ⁶ Okazali się więc chętnymi naczelnicy rodów, naczelnicy pokoleń izraelskich, tysiącznicy i setnicy, kierownicy robót królewskich. ⁷ Dali oni na obsługę domu Bożego: złota pięć tysięcy talentów i dziesięć tysięcy darejków, srebra dziesięć tysięcy talentów, miedzi osiemnaście tysięcy talentów, żelaza sto tysięcy talentów. ⁸ Ci, którzy mieli drogie kamienie, dawali je do skarbca domu Pańskiego na ręce Jechiela Gerszonity. ⁹ Lud radował się ze swych ofiar dobrowolnych, albowiem ze szczerego serca okazywali hojność w darach dla Pana; także król Dawid bardzo się radował. ¹⁰ Potem Dawid błogosławił Pana wobec całego zgromadzenia i tak mówił: Bądź błogosławiony, o Panie, Boże ojca naszego, Izraela, na wieki wieków! ¹¹ Twoja jest, o Panie wielkość, moc, sława, majestat i chwała, bo wszystko, co jest na niebie i na ziemi, jest Twoje; do Ciebie, Panie, należy królowanie i ten, co głowę wznosi ponad wszystkich. ¹² Bogactwo i chwała od Ciebie pochodzą, Ty nad wszystkim panujesz, a w ręku Twoim siła i moc, i ręką Twoją wywyższasz i utwierdzasz wszystko. ¹³ Teraz więc, Boże nasz, dzięki Ci składamy i wychwalamy przesławne imię Twoje. ¹⁴ Czymże ja jestem i czym jest lud mój, żebyśmy Ci mogli ofiarować dobrowolnie te rzeczy? Albowiem od Ciebie to wszystko pochodzi i co z ręki Twojej mamy, dajemy Tobie. ¹⁵ Jesteśmy bowiem pielgrzymami przed Tobą i przychodniami, jak byli wszyscy przodkowie nasi; dni nasze jak cień na ziemi mijają bez żadnej nadziei. ¹⁶ O Panie, Boże nasz, całe to bogactwo, któreśmy przygotowali, by zbudować dom Tobie i Twemu świętemu imieniu, z ręki Twojej pochodzi i wszystko jest Twoje. ¹⁷ Wiem, o Boże mój, że Ty badasz serce i upodobałeś sobie szczerość; ja też w szczerości serca mojego ofiarowałem dobrowolnie to wszystko, a teraz z radością widzę, że i lud Twój tutaj obecny pospieszył z dobrowolnymi ofiarami dla Ciebie. ¹⁸ O Panie, Boże ojców naszych, Abrahama, Izaaka i Izraela, zachowaj to na zawsze jako wyraz myśli i uczuć ludu Twego i skieruj ich serca ku Tobie. ¹⁹ A synowi mojemu, Salomonowi, daj serce doskonałe, aby strzegł poleceń, przykazań i praw Twoich i żeby wykonał wszystko i zbudował przybytek, do którego poczyniłem przygotowania. ²⁰ Potem Dawid rzekł do całego zgromadzenia: Błogosławcież Pana, Boga waszego. I błogosławiło całe zgromadzenie Pana, Boga swych przodków, klękając i oddając pokłon do ziemi w hołdzie Panu i królowi. ²¹ Nazajutrz złożono ofiary dla Pana i ofiarowano całopalenie Panu: tysiąc młodych cielców, tysiąc baranów i tysiąc jagniąt wraz z ofiarami płynnymi i mnóstwem żertw - za całego Izraela. ²² A jedli i pili owego dnia przed Panem, z wielką radością. Po raz drugi obwołali królem Salomona, syna Dawida, i namaścili go w imieniu Pana na władcę, a Sadoka na arcykapłana. ²³ Salomon więc zasiadł na tronie Pańskim jako król w miejsce swego ojca, Dawida, i powodziło mu się, a cały Izrael był mu posłuszny. ²⁴ Wszyscy książęta i bohaterowie a nawet synowie króla Dawida poddali się królowi Salomonowi. ²⁵ Pan zaś bardzo wywyższył Salomona w oczach całego Izraela i oblókł go w chwałę królewską, jakiej nie posiadał przed nim żaden król w Izraelu. ²⁶ Tak Dawid, syn Jessego, królował nad całym Izraelem. ²⁷ A czas panowania nad Izraelem wynosił czterdzieści lat: w Hebronie panował siedem lat, a w Jerozolimie panował trzydzieści trzy lata. ²⁸ Umarł w późnej starości, syty dni, bogactwa i chwały, a Salomon, syn jego, został w jego miejsce królem. ²⁹ A dzieje króla Dawida, pierwsze i ostatnie, były już spisane w Dziejach Samuela "Widzącego", w Dziejach Natana Proroka i w Dziejach Gada "Widzącego", ³⁰ wraz z całym królowaniem jego, potęgą i tym wszystkim, co się działo z nim, z Izraelem i ze wszystkimi królestwami krajów. ³⁰ wraz z całym królowaniem jego, potęgą i tym wszystkim, co się działo z nim, z Izraelem i ze wszystkimi królestwami krajów.