219

Klemens VII
(H)

1523-1534

Klemens VII - X

Giulio de' Medici

19 listopada 1523-25 września 1534

ITALCZYK

Giulio de' Medici urodził się 26 maja 1479 r. we Florencji jako syn Giuliano de' Medici i Fioretty. Giulio był wychowywany po zamordowaniu ojca przez swego wuja Lorenzo ii Magnifico " Wawrzyńca Wspaniałego, władcy Florencji. Był kuzynem papież a Leona X, który mianował go w 1513 r. arcybiskupem Florencji, a następnie wyniósł do godności kardynalskiej. Piastował urząd wicekanclerza od marca 1517 r. i był odpowiedzialny za politykę Leona X. Po śmierci Hadriana VI, zgromadzeni kardynałowie na konklawe, które trwał o pięćdziesiąt dni wybrał o na papież a Giulio de' Medici, koronowany przyjął imię Klemens VII. Papież Klemens VII, obawiając się dominacji cesarza rzymsko-niemieckiego Karola V (1519-1556) w Italii, przystąpił do „Świętej Ligi", rezultatem takiej polityki była inwazja wojsk cesarskich na Włochy. Gwardia szwajcarska broniła papieża do ostatniej "kropli krwi", poległo ponad 100 gwardzistów. Na pamiątkę ofiarnej obrony papieża, do dnia dzisiejszego w tym dniu, 6 maja jest zaprzysięganie nowych żołnierzy.

Papież schronił się w Zamku św. Anioła, ale musiał się poddać i przez pół roku był więźniem wojsk cesarskich. Obradowano na oczach bezradnego Klemensa VII bazylikę św. Piotra. Rzym został doszczętnie spalony i splądrowany przez żołnierzy, przeważ nie luteranów. Klemens VII po zapłaceniu okupu, odzyskał wolność 6 grudnia 1527 r. przebywał w Oryieto i Yiterbo, z dala od zrujnowanego i złupionego Rzymu. Wrócił do Watykanu dopiero w październiku 1528 r. Papież pojednał się z cesarzem koronując Karola V w Bolonii 24 lutego 1530 r. Była to ostatnia koronacja cesarza przez papieża. W styczniu 1524 r. papież wysłał legata Karola Lorenzo Capeggo do Norymberg! na zjazd Książąt Rzeszy, by uzyskać poparcie Karola V dla edyktu warmackiego z 25 maja 1521 r. który uznawał Marcina Lutra za heretyka i skazywał go ba banicję.
Klemens VII był niezdecydowany w sprawie orzeczenia rozwodu króla Anglii Henryka VIII z Katarzyną Aragońską , co doprowadził o do następnego rozdarcia w Kościele zachodnim. Dopiero 11 lipca 1533 r. ekskomunikował Henryka VIII i uznał za nieważny jego rozwód i powtórne małżeństwo z Anną Boleyn. Klemens VII był mecenasem artystów. Zlecił Michałowi , Aniołowi wykonanie pomników do zakrystii kościoła św. Wawrzyn ca we Florencji, oraz namalowanie w Rzymie w kaplicy Sykstyńskiej Sądu Ostatecznego. Za pontyfikatu Klemensa VII król Polski Zygmunt Stary, zgodził się na sekularyzację zakonu w Prusach, na mocy umowy wielki mistrz zakonny stał się w Prusach księciem świeckim -lennikiem króla polskiego. Papież Klemens VII w 1526 r. rzucił na wielkiego mistrza Albrechta ekskomunikę. W 1527 r. Mateusz z-Bascio (1495-1552) za zgodą Stolicy Apostolskiej kontynuując reformę franciszkańską, założył Zakon Braci Mniejszych Kapucynów. W 1530 r. św. Antoni M. Zaccaria (1502-1539), założył Zakon Bamabitów. Klemens VII zmarł w Rzymie i został pochowany w koś ciele S. Maria Sopra Minerva.