210

 

 

Pius II
(Enea Silvio Piccolomini)

 

1458-1464

 

PIUS II

Enea Silvio Piccolomini

19 sierpnia 1458 – 15 sierpnia 1464

ITALCZYK

 

Enea Silvio Piccolomini urodził się 18 października 1405 r. w Corsignano koło Sieny, w zubożałej rodzinie szlacheckiej.

Jako sekretarz kardynała Domenico Capranica, uczestniczył w XVII Soborze Powszechnym w Bazylei (1431-14440). Eneasz Sylwiusz Piccolomimi, był osobistym sekretarzem do 1445 r. Feliksa V, wybranego przez sobór bazylejski 5 listopada 1439 r. W 1446 r. Eneasz Sylwiusz Piccolomini porzucając dotychczasowe życie świeckie, przyjął święcenia kapłańskie. Papież Kalikst III 18 grudnia 1456 r. mianował go kardynałem-prezbiterem. Kapituła wybrała kardynała-prezbitera Eneasza Sylwiusza Piccolominiego na biskupa warmińskiego, ale nie objął on urzędu wskutek sprzeciwu króla Polski Kazimierza IV Jagiellończyka, co miało wpływ na późniejsze stosunki z Polską.

Po śmierci Kaliksta III kardynałowie zebrani na konklawe w Rzymie, wybrali Enea Silvio Piccolomini na papieża. Koronowany w bazylice św.. Piotra, przyjął imię Pius II zwołał kongres władców chrześcijańskich do Mantui na 1 czerwca 1459 r. w sprawie krucjaty przeciwko Turkom. Kongres zakończył się fiaskiem, ze względu na brak zainteresowania krucjatą władców Europy zajętych swoimi, lokalnymi rozgrywkami politycznymi.

Papież ponownie w czerwcu 1464 r. ogłosił wyprawę krzyżową i wyznaczył Ankonę na miejsce koncentracji wojsk. Pius II chcąc zachęcić władców chrześcijańskich do krucjaty, postanowił sam stanąć na czele wyprawy.

Z bazyliki św. Piotra wziął krzyż jako znak uczestnika krucjaty i mimo ciężkiej choroby wyruszył do Ankony, gdzie umarł. Pius II zabronił wyburzania starożytnych budowli w Rzymie. Do fasady konstantyńskiej bazyliki św. Piotra dodał tzw. loggię błogosławieństw.

Papież Pius II zajął stronnicze stanowisko po stronie zakonu w czasie wojny trzynastoletniej Polski z Krzyżakami. Dlatego Kazimierz IV Jagiellończyk nie wpuścił do kraju legatów papieskich.

Papież Pius II zmarł w Ankonie, gdzie zostało jego serce a ciało pochowano w rzymskim kościele S. Andrea della Valle.