179

Celestyn IV
(Goffredo da Castiglioni)

1241

CELESTYN IV – V

Goffredo da Castiglioni

25 października – 10 listopada 1241

ITALCZYK

Goffredo da Castiglioni pochodził z mediolańskiej rodziny arystokratycznej I był bratankiem papieża Urbana III, dzięki któremu został prałatem, a potem jego kanclerzem. W 1185r. Goffredo da castiglioni w imieniu papieża Urbana III zarządzał archidiecezją Mediolanu. Po śmierci Urbana III Goffredo da Castiglioni wstąpił do klasztoru Hautecombe w Sabaudii. Opracował tam historię Szkocji. Został przez papieża Grzegorza IX w 1227r. mianowany kardynałem – prezbiterem kościoła S. Marco i wysłany do Toskanii i Lombardii w misji politycznej. Przewodniczył synodowi w Lodi w 1223r. Grzegorz IX podniósł go do godności kardynała – biskupa Sabiny.

Po śmierci Grzegorza IX kardynałowie rozpoczęli wybory, ale nie mogli się zdecydować na żadnego kandydata, by przyspieszyć elekcję, senator rzymski Matteo Rosso Orsini sprawujący dyktatorską władzę w Rzymie zamknął kardynałów w pałacu Septymiusza na Monte Celio zwanym Septizonium. Było to pierwsze konklawe – zgromadzenie kardynałów – elektorów odizolowanych od otoczenia. W pierwszym głosowaniu Goffredo da Castiglioni, otrzymał największą liczbę głosów. Nie wynosiła ona jednak dwie trzecie, jak postanowiono na Soborze Laterańskim III. Elektorzy zastanawiali się, czy nie wybrać kogoś spoza grona kardynałów, Orsini zaostrzył rygory odosobnienia. Nawet śmierć jednego z elektorów o choroby większości nie przerwały obrad konklawe. Po sześćdziesięciu dniach na papieża wybrano Goffredo da Castiglioniego, który nie był intronizowany ani konsekrowany, przyjął imię Celestyn IV w dwa dni później ciężko zachorował i zmarł.

Celestyn IV zmarł w Rzymie i został pochowany w bazylice św. Piotra.