169

Hadrian IV
(Nicholas Breaksper)

1154-1159

HADRIAN IV

Nicholas Breaksper

4 grudnia 1154 – 1 września 1159

ANGLIK

Nicholas Breaksper urodził się około 1100 r. w opactwie Abbot’s Langley koło St Albas. Był synem urzędnika pochodzącego z ubogiej rodziny, której został mnichem w opactwie. Nicholas jako młodzieniec przybył na studia do Francji i wstąpił do klasztoru kanoników regularnych św. Rufusa na Awinione, gdzie w 1137 r. został opatem. Papież Eugeniusz III w 1149 r. mianował Nicholasa Breakspera kardynałem-biskupem Albano, a następnie wysłał jako swego legata do Skandynawii, gdzie zreorganizował tamtejszy Kościół na zasadach reformatorskich. Po śmierci papieża Anastazego IV Nicholas Breakspear został wybrany na papieża. 5 grudnia 1154 r. intronizowany przybrał imię Hadrian IV. Hadrian IV był jednym Anglikiem na Stolicy Piotrowej. Papież Hadrian IV starał się przywrócić w Rzymie ład po niepokojach wywołanych przez Arnolda z Brescii przywódcę ludowej komunii miejskiej w Rzymie. Napad dokonany na jednego z kardynałów w Rzymie i jego śmierć spowodowała, że papież Hadrian IV odłożył miasto interdyktem. Schwytany Arnolda z Brescii został przekazany papieżowi, który polecił stracić go jako heretyka. Papież Hadrian IV koronował króla niemieckiego Fryderyka I Barbarossę (1152-1190) na cesarza 18 czerwca 1155 r. w sposób zamienny modyfikując ceremonię, tak by uwypuklić podporządkowanie cesarza papieżowi. Pontyfikat Hadriana IV przebiegał w dominacji konfliktu między cesarzem Fryderykiem I Barbarossą a pragnącym utrzymać supremację Kościoła papieżem. Hadrian IV zawarł porozumienie z cesarzem Fryderykiem I Barbarossą, nie zaniedbując podpisania również traktatu w Benewencie 18 czerwca 1156 r. z Wilhelmem I sycylijskim uznającym jego tytuł królewski w zamian za pokój w Państwie Kościelnym i uznanie papieża za swego suwerena. Cesarz Fryderyk I Barbarossa uznał traktat z Benewentu za zdradę porozumienia zawartego z papieżem w Konstancji. Omawiał z przedstawicielami niezadowolonych miast lombardzkich sojusz przeciwko Fryderykowi. Najazd cesarza na Italię spowodował, że papież Hadrian IV czuł się zagrożony w Rzymie, wyruszył do Anagni, gdzie organizował wojska przeciw cesarzowi. W czasie pontyfikatu Hadriana IV zaczęto używać do osoby papieża tytułu Namiestnik Chrystusowy. W 1156 r. św. Bertold założył Zakon Braci Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel. W sprawie Anglii najważniejszą było poparcie papieża dla planów króla Henryka II (1154-1189) wcielenia Irlandii do monarchii angielskiej. Hadrian IV zmarł w Anagni a został pochowany w Rzymie w bazylice św. Piotra.