161
Gelazy II
(Giovanni Coniulo)
1118-1119
Giovanni Coniulo
24 stycznia 1118 – 29 stycznia 1119
ITALCZYK
Giovanni Coniulo urodził się w Gaecie, uczył się w klasztorze na Monte Cassino, gdzie następnie został zakonnikiem.
Papież Urban II w 1088r. powierzył Janowi z Gaety stanowisko prosignatora w swojej kancelarii, a następnie mianował kardynałem-diakonem. W 1089r. Jan Coniulu został kanclerzem kancelarii papieskiej. Wywarł duży wpływ na styl pracy kancelarii, zaangażował większą liczbę kancelistów i wprowadził zmiany w stylu pisania i datowania dokumentów papieskich.
24 stycznia 1118r. Giovanniego Coniulo wybrano na papieża w kościele S. Maria in Pallara na Palatynie, przybrał imię Gelazy II. Papież elekt i kardynałowie zostali zaatakowani przez przywódcę patrycjuszowskiej rodziny Censiusa II Frangipaniego za zgodą Henryka V.
Papież został uwięziony, ale odzyskał wolność na żądanie Rzymian i prefekta miasta. Papież Gelazy II, gdy dowiedział się, że Henryk V wyruszył do Rzymu wraz z kardynałami, 1 marca 1118r. uciekł do Gaety swojego rodzinnego miasta, gdzie otrzymał wszystkie święcenia kapłańskie i biskupie oraz gdzie był konsekrowany na papieża. Henryk V zażądał od papieża uznania przywileju królewskiego o inwestyturze, Gelazy II odrzucił to wezwanie, Henryk V, popierany przez Ireneusza z Bolonii, doradcę prawnego cesarza, ogłosił 8 marca 1118r. papieżem Maurycego (Burdinusa) arcybiskupa Bragi, przybrał on imię Grzegorz VIII. Papież Gelazy II ekskomunikował zarówno cesarza jak i mianowanego papieża Grzegorza VIII.
Gelazy II powrócił do Rzymu, kiedy Henryk V opuścił miasto. Nie udało mu się jednak odzyskać ani Lateranu, ani bazyliki św. Piotra, gdyż Rzym był kontrolowany przez partię antypapieską.21 czerwca, w czasie odprawiania mszy św. w kościele S. Prassede, został ponownie uwięziony przez Frangipanich. Zdołał uciec i wraz z kilkoma kardynałami popłynął do Genui, a stamtąd do Marsylii. Przez krótki czas przebywał w Saint-Gilles koło Nimes, gdzie spotkał się z Norbertem z Xanten (1080 – 1134) założycielem zakonu premonstratersów – norbertanów (białych kanoników) o surowej regule zakonnej. Na początku stycznia 1119r. Gelazy II zwołał synod w Vienne. Ciężko chory udał się na wygnanie do Cluny.
Podczas pontyfikatu Gelazego II powstał Zakon templariuszy.
Gelazy II zmarł i został pochowany w Cluny we Francji.