157
Św. Grzegorz VII
(HiIdebrando
di Soana)
1073-1085
Hildebrand
22 kwietnia 1073 – 25 maja 1085
ITALCZYK
Hildebrand urodził się około 1020r. w skromnej rodzinie toskańskiej, był synem Bonizusa. Niższe święcenia otrzymał z rąk papieża Grzegorza VI, któremu jako kapelan i sekretarz służył aż do jego śmierci.
Hildebrand święcenia subdiakonatu otrzymał od papieża Leona IX i przejął opiekę nad majątkiem Kościoła rzymskiego. Równocześnie został opatem klasztoru św. Pawła za Murami od 1059r. był archidiakonem Kościoła rzymskiego.
Po śmierci Aleksandra II, w czasie uroczystości pogrzebowych rozległ się okrzyk: „Hildebrang papieżem”. Wybór papieża dokonany przez lud rzymski, kolegium kardynałów – elektorów, potwierdziło przez aklamację. Hildebrand odbył uroczystą intronizację w bazylice św. Piotra w Okowach i został konsekrowany 30 czerwca 1073r. przyjął imię Grzegorz VII. Papież Grzegorz VII na synodach rzymskich w 1074r. i 1075r. zdecydowanie wystąpił przeciwko małżeństwom księży, symonii i inwestyturze świeckiej.
Grzegorz VII wydał dekrety żądające, by nowo obrany biskup złożył przysięgę wierności papieżowi i zobowiązał się do złożenia wizyty w Stolicy Apostolskiej – Visitatio liminum, ad lumina. W 1075r. Grzegorz VII wysłał legatów do Polski, gdzie powtórnie erygowano metropolitę gnieźnieńską i mianowano arcybiskupem Bogumiła. Podporządkowano mu biskupstwa w Poznaniu, Krakowie i we Wrocławiu oraz utworzono nowe biskupstwo w Płocku. Książe Bolesław Śmiały otrzymał od papieża zgodę na koronację, która obyła się 25 grudnia 1076r. Zabójstwo biskupa krakowskiego Stanisława ze Szcepanowa (1072 – 1079) przez króla Bolesława Śmiałego spowodowało, że na Polskę nałożono karę interdyktu. Na rzymskim synodzie wielkopostnym w 1080r. papież nałożył powtórnie na Henryka IV ekskomunikę. Król zwołał synod do Brixen w Tyrolu (25 czerwsca, 1080) który ogłosił depozycję Grzegorza VII i wybrał na papieża arcybiskupa Rawenny – Klemens III. Grzegorz VII przygotowywał reformy w kościele nazwane od jego imienia „reformą gregoriańską). Bóg założył Kościół rzymski, a zatem tylko papież może być nazwany biskupem powszechnym i tylko jemu przysługuje tytuł PAPA rozdzielanie insygniów monarszych i ustanowienie i mianowanie biskupów. Władza papieska stoi nad władzą świecką. W marcu 1084r. Henryk IV zajął Rzym. Grzegorz VII bronił się w Zamku św. Anioła, czekając na odsiecz normańską pod dowództwem Roberta Guiscarda (1015 – 1085). Ostatecznie Henryk IV i Klemens III uciekli z miasta. Konflikt między papieżem a cesarzem doprowadził do całkowitego zniszczenia Rzymu. Grzegorz VII ze względu na zachowanie wojsk normańskich został zmuszany przez lud Rzymu do opuszczenia miasta. Papież udał się najpierw na Monte Cassino, a potem do Salerno.
Grzegorz VII zmarł i został pochowany w Salerno w miejscowej katedrze.
Kościół czci Grzegorza VII jako świętego w liturgii 25 maja.