154
Stefan X
(Federico
di Lorena)
1057-1058
Fryderyk Lotaryński
2/3 sierpnia 1057 – 29 marca 1058
NIEMIEC
Fryderyk Lotaryński urodził się ok. 1000r. był synem Gozelona I księcia Lotaryngii i bratem Godfryda, księcia Lotaryngii i Toskanii.
Fryderyk Lotaryńskibył kanonikiem w Liege, potem archidiakonem w kościele św. Lamberta, bibliotekarzem Kościoła rzymskiego i kanclerzem Leona IX w końcu opatem benedyktyńskim na Monte Cassino.
Papież Wiktor II mianował Fryderyka Lotaryńskiego kardynałem-prezbiterem od św. Chryzogona. Dzięki sugestii diakona Hildebranda (późniejszy papież Grzegorz VII), Fryderyk Lotaryński został wybrany na papieża w wolnych i kanonicznie uznanych wyborach.
Przybrał imię Stefan X. Papież elekt został konsekrowany bez zgody cesarza Henryka IV. Był to pierwszy krok papieża ku wyzwoleniu się spod władzy cesarskiej.
Papież zwołał do Rzymu synod w 1057r. poświęcony sprawom symonii i małżeństw księży. Próbował wprowadzić celibat. Zabiegał o przywrócenie jedności Kościołów wschodniego i zachodniego.
Stefan X polecił opracowanie nowych zasad wyboru papieża, by wyeliminować wpływ cesarza i arystokracji rzymskiej.
W czasie pontyfikatu Stefana X w Mediolanie szerzył się ruch, w większości osób świeckich, tzw. Łachmaniarzy lub patarynów (pataria, od słowa patta – łachman), którzy nawoływali do dobrowolnego ubóstwa, życia wspólnego i systematycznego nauczania, takiego jakie było w pierwotnym Kościele. Patareni potępiali chciwość duchowieństwa i symonię, występowali przeciwko cesarzowi.
Papież Stefan X dążył do ujednolicenia rytu mszy św. w Kościele rzymskim, zniósł tzw. Ryt benewentyński, który miał wiele elementów sprzed reformy papieża Grzegorza I Wielkiego. Stefan X już chory wyjeżdżając do Florencji by omówić koronację księcia Godfryda na cesarza, odebrał przyrzeczenie od duchowieństwa i ludu rzymskiego, że w razie jego śmierci nie obiorą nowego papieża, dopóki Hildebrand nie powróci z misji do Niemiec. Stefan X zmarł i został pochowany we Florencji w kościele S. Reparata.