152
Św. Leon IX
(Brunone
dei conti di
Egishein-Dagsburg)
1049-1054
Bruno z Egishrim
12 lutego 1049 – 19 kwietnia 1054
NIEMIEC
Bruno
urodził się 21 czerwca 1002r. w Egisheim w Alzacji,
był synem Hugona, hrabiego Egisheimu –
Dagsburga, spokrewnionym z cesarzem Konradem II
(1024 – 1056). Bruno jako młody
klerky uzyskał biskupstwo w Toul –
Lotaryngia, gdzie został konserwowany. Po śmierci papieża
Damazego II, wysłano z Rzymu poselstwo do cesarza Henryka III, by wyraził
zgodę na wybór Halinarda arcybiskupa Lyonu, na
papieża. Halinard odmówił przyjęcia godności. W tej
sytuacji Bruno w obecności legatów rzymskich został
desygnowany na papieża przez Henryka II w grudniu 1048 r.
Bruno oświadczył, że przyjmie urząd papieski, jeśli
Rzymiane i duchowieństwo jednogłośnie zaakceptują jego wybór. Podkreślił
tym samym konieczność wyboru, a nie mianowania. Bruno
przybył do Rzymu w stroju pątnika, zdjął sandały i
boso udał się do grobu św. Piotra, a Rzymianie i duchowieństwo jednogłośnie –
przez aklamację wybrali go na papieża. Bruno
zatrzymał urząd biskupa Toul. Przyjął imię Leon IX i
został koronowany w bazylice św. Piotra. Papież Leon IX zapoczątkował
liberalizację w Kościele i trwałe reformy, które maiły uniezależnić Kościół do
cesarzy niemieckich i usunąć symonię i nikolaityzm.
Leon IX utworzył kolegium kardynalskie i wyznaczył nowe zadania; wspomaganie
biskupa Rzymu w jego posłudze Kościołowi. Leon IX uważał, że papież powinien
osobiście głosić wiarę Kościoła, święcić kościół, brać udział w uroczystościach
kościelnych. Leon IX przez swoje podróże poza granice Italii, manifestował
uniwersalny charakter papiestwa i uświadomił, że papież jest zwierzchnikiem
wszystkich Kościołów. Synod w Rzymie (9 -15 kwietnia 1049 r.) zaostrzał kary
nakładanie na kapłanów nie zachowujących celibatu, a
wiernym odradzał korzystania z posług żonatych księży. Na synodzie w
Reims (3 –4 październik 1049 r.) dla papieża
zastrzeżono tytuły universalis
Ecclesiae primas
apostolicus. Papież na synodzie w
Siponto w 1050 r. wydał szereg dokumentów
reformistycznych skierowanych przeciwko zwyczajom Kościoła wschodniego. Zamiast
trójporozumienia między papiestwem Bizancjum i Niemcami, przeciwko Normanom,
doszło do rozłamu między Kościołem wschodnim a zachodnim. Obawa przed Normanami
skłoniła Leona IX że z częścią wojsk niemieckich,
italskich i wspierających go powstańców apulijskich,
słabo uzbrojonych i niedostatecznie wyćwiczonych wyruszyła przeciwko Normanom.
Leon IX, dowodząc osobiście wojskami, przegrał bitwę z Normanami pod
Civitate i dostał się do niewoli. Po
kilkumiesięcznej niewoli ciężko chory papież powrócił do Rzymu. Leon IX zmarł w
Rzymie i został pochowany w bazylice św. Piotra. Kościół czci Leona IX jako
świętego w liturgii 19 kwietnia.