150
Klemens II
(Suitgero
di Morsleben)
1046-1047
Suitger z Bambergu
24 grudnia 1046 – 9 października 1047
NIEMIEC
Suitger pochodził ze szlacheckiego rodu saskiego. Hrabia Morsleben i Homburga, syn hrabiego Konrada. Suidger był kanonikiem katedry w Halberstadt i biskupem Bambergu.
Na synodach zwołanych z inicjatywy Henryka III w Sutri i Rzymie, pozbawiono urzędu trzech papieży: Benedykta IX, Sylwestra III i Grzegorza VI. Z inicjatywy i przy poparciu króla Niemiec Henryka III, biskup Suitger został okrzyknięty papieżem i intronizowany 25 grudnia 1046r. zachowując swoje biskupstwo w Niemczech w Bambergu. Klemens II rozpoczął urzędowanie jako pierwszy z czterech następujących po sobie papieży pochodzenia niemieckiego, protegowanych przez Henryka III.
Papież elekt przybrał imię Klemens II. Pierwszym aktem papieża Klemensa II było koronowanie 25 grudnia 1046r. Henryka III na cesarza a jego żonę Agnieszkę na cesarzową. Koronowany Henryk III sam sobie nadał tytuł patrycjusza rzymskiego co dawało mu możliwość bezpośredniej ingerencji w wybór papieży.
Wraz z uzyskaniem urzędu przez papieża Klemensa II rozpoczęła się nowa epoka w dziejach Kościoła – wzrost autorytetu papieża w ówczesnym świecie. Klemens II zwołał synod rzymski 5 stycznia 1047r., na którym zaostrzono kary za kupowanie godności i wprowadzono wiele reform przyjętych wcześniej w Niemczech. Papież nałożył karę 40 dni pokuty na tych kapłanów, którzy przyjęli świadomie święcenia z rąk biskupów symonistów.
Działając wraz z cesarzem, zwalczał małżeństwo księży. Klemens II potwierdził zwyczaj nadawania urzędu kościelnego – inwestytura przez władzę świecką, poprzedzony kościelną ceremonią świeceń biskupich. W wyniku niepokojów w Rzymie Klemens II udał się do Marchii i poważnie chory, przybył do opactwa S. Tommaso w pobliżu Pesaro, gdzie zmarł.
Ciało Klemensa II zostało przewiezione do Bambergu i pochowane w miejscowej katedrze.