140

 

 

Grzegorz V

(Bruno)

 

996-999

 

GRZEGORZ V

Bruno

3 maja 996 – 18 lutego 999

NIEMIEC

 

Bruno, urodzony w 972r. był drugim synem księcia Ottona z Karyntii i wnukiem cesarza Ottona I Wielkiego.

Po śmierci papieża Jana XV, cesarz Otton III zażyczył sobie, aby Bruno jego kuzyn został papieżem. Bruno był pierwszym Niemcem w dziejach Kościoła rzymskiego, który zasiadł na Stolicy Piotrowej. Bruno przybył do Rzymu, gdzie został formalnie wybrany i konsekrowany na papieża. Przyjął imię Grzegorz V. Papież Grzegorz V, z wdzięczności za wyniesienie na stolicę Apostolską w dzień Wniebowstąpienia Pańskiego, 21 maja 996r. ukoronował Ottona III w bazylice św. Piotra na cesarza i nadał mu tytuł patrycjusza-protektora Kościoła. Gdy cesarz Otton III opuścił Rzym papież Grzegorz V musiał uciekać do Spoleto z powodu rewolty ludu rzymskiego kierowanego przez Krescencjusza II Nomentanusa (988-998), który chciał ograniczyć władzę narzuconego przez cesarza papieża i wprowadzić w Rzymie republikę arystokratyczną.

Papież Grzegorz V w styczniu 997r. przeniósł się do Lombardii, gdzie zwołał synod w Pawii. Synod ekskomunikował Krescencjusza II. W odpowiedzi Rzymianie pod pretekstem, że urząd papieski nie jest obsadzony, na początku 997r., wybrali na papieża Giovanniego Philagatosa (Jana Filagatosa) arcybiskupa Piacenzy – który przybrał imię Jan XVI.

Papież Grzegorz V wezwał na pomoc wojska cesarza Ottona III. Papież odzyskał utracony urząd w lutym 998r. Krescencjusz II Nomentanus został ścięty na murach Zamku św. Anioła, a Jan XVI okrutnie okaleczony, został zamknięty dożywotnio w klasztorze.

Podczas pontyfikatu Grzegorza V w 997r. przybył do Polski, wygnany z Pragi bp Wojciech, który poniósł śmierć męczeńską 23 kwietnia 997r. z rąk Prusów, wśród których prowadził działalność misyjną. Polski książę Bolesław I Chrobry wykupił jego ciało i złożył w Gnieźnie.

Grzegorz V zmarł w Rzymie i został pochowany w bazylice św. Piotra.