134
964-966
BENEDYKT V
22 maja – 23 czerwca 964 [4 lipca 966]
RZYMIANIN
Benedykt był kardynałem-diakonem. Był człowiekiem pobożnym o nienagannej moralności i uczonym, o przydomku Grammaticus. W tym okresie sytuacja polityczna papiestwa była bardzo skomplikowana.
Po gwałtownej śmierci Jana XII, Benedykt V został wybrany na papieża przez lud rzymski bez zgody cesarza Ottona I Wielkiego, nie przyjmując do wiadomości legalnego pontyfikatu Leona VIII przebywającego pod opieką cesarza. Cesarz wraz z papieżem Leonem VIII oblegali Rzym, po zdobyciu miasta głodem, cesarz wprowadził ponownie na urząd papieża Leona VIII. Na synodzie zwołanym do kościoła św. Jana na Lateranie papież Benedykt V musiał złożyć oświadczenie, że zajmował Stolicę Apostolską nieprawnie. Publicznie pozbawiono go urzędu szat i insygniów pontyfikalnych a Leon VIII złamał nad jego głową pastorał. Jest to pierwsza wzmianka o istnieniu papieskiego berła. Na życzenie papieża pozostawiono Benedyktowi godność diakona i skazano na wygnanie do Hamburga. Po śmierci Leona VIII w 965 r. deputacja rzymska prosiła cesarza o zgodę na powrót papieża Benedykta V do Rzymu, zanim w tej sprawie zapadła decyzja. Benedykt V zmarł w Hamburgu 4 lipca 966 r. W 988 r. jego zwłoki przeniesiono do Rzymu i pochowano w bazylice św. Piotra.