110

Marynus I

882-884

MARYNUS I

Marcin II

16 grudnia 882 –15 maja 884

ITALCZYK

Marynus urodzony w Gallese był synem kapłana Palumbiusza z Toskanii.

Marynus I był mylnie nazywany Marcinem II. Mikołaj I wyświęcił go na diakona. Marynus był jednym z trzech legatów papieskich wysłanych na VIII Sobór Powszechny do Konstantynopola przez papieża Hadriana II. Marynus został archidiakonem i skarbnikiem Kościoła rzymskiego, później konsekrowano go na biskupa Caere w Etrurii.

Po zabójstwie papieża Jana VIII Marynus po raz pierwszy w dziejach Kościoła został wybrany na papieża jako biskup innej diecezji.

Sobór Nicejski z 325r. w 15 kanonie nakazywałby biskup był dozgonnie związany z diecezją. Zakazywał przenoszenia się z jednej stolicy biskupiej do drugiej. Papież Marynus I utrzymywał przyjazne kontakty z cesarzem Karolem III Grubym (881 – 888) i Alfredem Wielkim (871 – 899) królem Wessex. Papież przebaczył Formozusowi z Porto spiskowanie przeciwko Janowi VIII i przywrócił go na stolicę biskupią.

Marynus I zmarł w Rzymie i został pochowany w bazylice św. Piotra.