103
827-844
wrzesień - grudzień 827 – 25 styczeń 844
RZYMIANIN
Grzegorz pochodził z rodziny arystokratycznej, był kardynałem-prezbiterem kościoła S. Marco. Został wybrany na papieża zgodnie z życzeniem współcesarza Lotara I który sprawował w Rzymie władzę sądowniczą. Pontyfikat Grzegorza IV przypadł na czas sporów między cesarzem Ludwikiem I Pobożnym a jego synami Lotarem I, Pepinem i Ludwikiem Niemieckim. Uwikłany w rozgrywki polityczne Grzegorz IV stwierdził, że zadaniem papieża jest troska o pokuj. Cesarz musi poddać się osądowi papieża, który na mocy autorytetów św. Piotra ma prawo sądzić wszystkich, ale sam nie podlega osądowi. Grzegorz IV sformułował prawo, iż nakazy papieża są obowiązujące nawet wówczas, nawet, gdy są sprzeczne z zarządzeniami cesarza. Wykorzystując słabość państwa frankońskiego, papież Grzegorz IV propagował zasadę supremacji władzy duchowej nad świecką. Papież Grzegorz IV musiał sam zadbać o wzrost znaczenia autorytetu moralnego i politycznego papieża oraz Państwa Kościelnego. W obawie przed Saracenami, którzy plądrowali stale wybrzeża Italii i docierali pod Rzym, papież Grzegorz IV ufortyfikował Ostię i nazwał ją Gregoriopolis. Papież rozpoczął misyjną działalność Kościoła w Skandynawii, nadał godność legata papieskiego św. Ansgarowi. Papież Grzegorz IV w 835r. zalecił obchodzenie w państwie Franków uroczystości Wszystkich Świętych w dniu 1 listopada. Za pontyfikatu Grzegorza IV zakończył spór o cześć obrazów. Papież odnowił zniszczony akwedukt połączony z Janiculum który nie tylko dostarczał wodę do domów, ale i był źródłem energii do poruszania młynów. Grzegorz IV ufundował swój portret mozaikowy do absydy bazyliki św. Marka. Grzegorz IV zmarł w Rzymie i został pochowany w bazylice św. Piotra.