100
Św. Paschalis I
817-824
24 stycznia 817-11 lutego 824
RZYMIANIN
Paschalis urodzony w Rzymie, był wychowany w szkole laterańskiej. Za pontyfikatu Leona III otrzymał święcenia kapłańskie. Pracował w administracji papieskiej, a następnie został opatem klasztoru św. Stefana w pobliżu św. Piotra.
Po śmierci Stefana V został wybrany na papieża, a następnego dnia konsekrowany, nie czekając na zgodę cesarza, którego tylko zawiadomił o swoim wyborze. Paschalis I w tzw. Pactum Ludovicianum uzyskał od Ludwika I Pobożnego cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego, zatwierdzenie wszystkich przywilejów nadanych Kościołowi przez Pepina III i Karola Wielkiego. Dokument potwierdził suwerenność władzy papieża nad terytoriami należącymi do Państwa Kościelnego. Cesarz zrzekł się prawa zatwierdzania wyboru papieża przed konsekracją, co miało zapewnić swobodną elekcję w zgodzie z prawem kanonicznym, ale żądałby po konsekracji nowy, papież powiadomił cesarza o swoim wyborze i zapewnił o przyjaźni. Było to usankcjonowanie praktyk stosowanych przez papieży Leona V i Stefana V
Papież Paschalis I potwierdził podział cesarstwa przeprowadzony przez Ludwika I Pobożnego. W 823r. papież dokonał uroczystej koronacji, wręczył mu miecz - była to pierwsza uroczystość tego rodzaju, która symbolizowała sprawowanie władzy doczesnej w zwalczaniu zła. Podniósł też do godności współcesarza Lotara I syna cesarza Ludwika I Pobożnego.
Papież Paschalis I mianował abp. Ebbona z Reims swoim legatem na północy Europy i polecił mu organizować misje w celu nawracania pogan. Papież Paschalis I dokonał restauracji koscioła S. Maria Maggiore. Zbudował nowe kościoły; S. Maria in Dominica [della Navicella ] na Monte Caelio, S. Cecilia in Trastevere i S. Prassede na Eskwilinie.
Paschalis I zmarł w Rzymie. Ze względu na rozruchy nie można było pochować Paschalisa I w bazylice św. Piotra, dopiero papież Eugeniusz II nakazał pochować Paschalisa I w kosciele S. Prassede. Kościół lokalny czci Paschalisa jako świętego w liturgii 14 maja.