94
752-757
26 marca 752 – 26 kwietnia 757
RZYMIANIN
Stefan był synem Konstantyna, pochodził z arystokratycznej rodziny Orsinich. Wcześnie osierocony wychowywał się wraz z bratem Pawłem na Lateranie. Stefan był diakonem rzymskim, kiedy po śmierci Stefana II został jednogłośnie wybrany na papieża w Santa Maria Maggiore.
Wybór Stefana przypadł na czas oblężenia Rzymu przez Longobardów pod wodzą króla Aistulfa (749 – 756). Papież podjął próbę negocjacji z najeźdźcą. Stefan III starał się bezskutecznie o pomoc wojsko w Konstantynopolu, wezwał, więc na pomoc Franków.
Stefan III był pierwszym z papieży, który przybył do kraju Franków i jako pierwszy papież przekroczył Alpy. Pepin III król Franków na prośbę papieża zobowiązał się pisemnie („donacja Pepona”) w imieniu własnym i swoich następców do obrony Kościoła rzymskiego i praw św. Piotra.
Papież Stefan III zawierając tę umowę, zyskał nowego opiekuna Stolicy Apostolskiej. Papież Stefan III namaścił 28 lipca 754 r. Pepina, jego żonę i synów a na znak roli protektorów, jaką pełnili w stosunku do Stolicy Apostolskiej nadał tytuł „patrycjusza rzymskiego”. Pepin III wprowadził w państwie Franków liturgię rzymską. Papież obiecał królowi, że dostarczy Frankom relikwie św. Petronelli, której doczesne szczątki odnaleziono w katakumbach, legendarnej córki św. Piotra. Przez analogię Francję nazwano „pierworodną córą Kościoła”.
Pepin III symboliczne klucze do miast odebranym Longobardom ofiarowałby złożyć jako dar na grobie św. Piotra, ofiarował również te części Italii św. Piotrowi i jego następcom na zawsze.
W czasie pontyfikatu Stefana III powstał w Rzymie dokument zw. darowizną (Donacją) Konstantyna.
Darowizna Pepina III dała początek Państwu Kościelnemu.
Stefan III zmarł w Rzymie i został pochowany w bazylice św. Piotra.