90
Św. Grzegorz II
715-731
19 maja 715 – 11 lutego 731
RZYMIANIN
Grzegorz urodził się około 660 r., w zamożnej rodzinie rzymskiej, był synem Marcellusa. Grzegorz przez wiele lat jako subdiakon, był skarbnikiem. Za pontyfikatu Sergiusza I był bibliotekarzem w kurii. Brał udział w podróży papieża Konstantyna I do Konstantynopola i uczestniczył w rozmowach z cesarzem Justynianem II. Papież Grzegorz II przeciwstawił się zarządzeniom cesarza Leona III o zwiększeniu podatków na rzecz państwa z posiadłości w Italii, także kościelnych, jak również jego wystąpieniom w sprawach religijnych. W listach skierowanych do cesarza Leona III, papież Grzegorz II wskazywał na niewłaściwość mieszania się władzy świeckiej w dziedzinę dogmatyczną, odnosił się również do uznania ikonoklazmu, za co cesarz usiłowanie tylko pozbawić Grzegorza II godności papieskiej, ale i zgładzić. Grzegorz II popierał misje Winfrida w Germanii, któremu nadał imię Bonifacy. Papież Grzegorz II zajmował się budową i odnowieniem kościołów oraz klasztorów w Rzymie. Swój dom rodzinny zamienił w klasztor św. Agaty. Nakazał opatowi Petronaksowi z Brescii odbudowanie klasztoru na Monte Cassino, doprowadzonego do ruiny przez Longobardów. Grzegorz II wprowadził do mszy św. nowy ryt w okresie Wielkiego Postu m.in. wielkoczwartkową mszę św.
Grzegorz II zmarł w Rzymie i został pochowany w bazylice św. Piotra.
Kościół czci Grzegorza II jako świętego w liturgii 11 lutego.