77

Św. Witalian

657-672

Witalian

30 lipca 657 – 27 stycznia 672

ITALCZYK

Witalian był synem Anastazego, urodził się w Segni koło Rzymu. Po śmierci Eugeniusza I został wybrany na papieża o czym zawiadomił cesarza Konstansa II i jego syna, późniejszego cesarza Konstantyna IV Pogonatusa (668-685). Cesarz zatwierdził elekcję i przywrócił przywileje Stolicy Apostolskiej.

W 663 r. papież Witalian z wielkimi honorami przyjmował w Rzymie cesarza bizantyjskiego, Konstansa II. Cesarz w ramach wizyty zrabował miedź z dachu kościoła S. Maria al Martyres-Panteonu i wysłał ją do Konstantynopola. Cesarz Konstans II wydał dekret l marca 666 r. Na Sycylii mocą którego nastąpiło oddzielenie Rawenny od Kościoła zachodniego, czyniąc je stolicą autokefaliczną egzarchy bez zgody papieża z prawem wyboru własnego biskupa zatwierdzanego jedynie przez cesarza i konsekrowanego przez trzech własnych sufraganów. Papież Witalian zajmował się rozwojem i reorganizacją Kościoła anglosaskiego, na synodzie w Whitby 664 r. papież włączył Anglię do rzymskiego systemu kościelnego konsekrował na arcybiskupa Canterbury greckiego mnicha Teodora z Tarsu, nadając mu uprawnienia legata papieskiego papieskiego Kościele angielskim. Witalian zreorganizował schola cantorum na Laterateranie. Po zamordowaniu cesarza Konstansa II papież Witalian poparł jego syna Konstantyna IV Pogonatusa przeciwko uzurpatorowi Misisiosowi (668) co pozwoliło na poprawienie stosunków z Konstantynopolem. Witalian zmarł w Rzymie i został pochowany w bazylice św. Piotra. Kościół czci Witaliana jako świętego w liturgii 27 stycznia.