JAN IV

24 grudnia 640 – 12 października 642

DALMATA

Jan był synem prawnika Wenancjusza, doradcy egzarchy raweńskiego, pochodził z Salony. Jan był archidiakonem w Rzymie. Po śmierci Seweryna został wybrany na papieża. Przez 15 miesięcy oczekiwał na zatwierdzenie swojego wyboru przez cesarza Herakliusza. Jan IV w obawie przed atakującymi Bałkany Awarami i Słowianami nakazał przenieść relikwie męczenników z Salony i św. Maura z Parentium na Lateran do kaplicy S. Venantiusa którą ufundował.

W 641 r. papież Jan IV zwołał do Rzymu synod, który potępił monoteletyzm w Ekthesis, uznając go za herezję.

Cesarz Herakliusz na krótko przed swoją śmiercią wyrzekł się monoteletyzmu kiedy patriarcha Pyrrus I (638 – 641) usiłował ponownie narzucić Kościołowi Zachodniemu Ekthesis, papież Jan IV napisał do cesarza Konstantyna III (641) żądając usunięcia z miejsc publicznych w Konstantynopolu egzemplarzy Ekthesis.

W liście do duchowieństwa celtyckiego w Anglii Jan IV ostrzegł przed pelagianizmem i skrytykował pelagiański zwyczaj obchodzenia świąt Wielkanocnych w dniu żydowskiej Paschy.

Jan IV zmarł w Rzymie i został pochowany w bazylice św. Piotra.