58
Św. Agapit I
535-536
gr. Agdpetos - drogi, kochany
13 maja 535 – 22 kwietnia 536
Rzymianin
Agapit pochodził z arystokratycznego i bogatego rodu Anicjuszów, był synem Gordiana, prezbitera przy kościele SS Giovanni e Paolo, zamordowanego przez zwolenników antypapieża Wawrzyńca.
Agapit był archidiakonem rzymskim. Po wyborze na papieża Agapit I opowiedział się za obieralnością papieży, a przeciwko nominacji przez poprzednika. Agapit I rozpoczął swój pontyfikat od publicznego spalenia klątwy rzuconej przez Bonifacego II na Dioskura.
Agapit I zabraniał świeckim nauczania w Kościele. Na prośbę cesarza Justyniana I zatwierdził prawowierność formuły teopaschitycznej mnichów scytyjskich.
Papież zamienił swój rodzinny dom na wzgórzu celiańskim w bibliotekę, która miała być częścią zakładanego ośrodka wyższych studiów religijnych (Uniwersytetu Rzymskiego) i biblioteki teologicznej, na wzór Biblioteki Aleksandryjskiej. Cesarz bizantyjski Justnian przygotował się do podboju Italii, która od 476 r. była germańskim królestwem. Król Italii Teodahad (534-536) zaniepokojony planami cesarza bizantyjskiego wysłał papieża Agapiata I z misja do Konstantynopola by odwieść Justynina I od inwazyjnych zamiarów. Papież Agapit I dla realizacji celów misji musiał zastawić naczynia liturgiczne, by sfinansować swoją podróż, świadczy to o zubożeniu finansowym ówczesnego Kościoła rzymskiego. Agapita I uroczyście powitano w Konstantynopolu, ale misja zakończyła się niepowodzeniem.
Agapit I zmarł w Konstantynopolu, ciało przewieziono do Rzymu i pochowano w portyku bazyliki św. Piotra 20 września 536 r.
Kościół na zachodzie czci Agapita I jako świętego w liturgii 22 kwietnia, Kościół na wschodzie 17 kwietnia.