40
Św. Innocenty I
401-417
fac. innocens - niewinny, prawy
21 grudnia 401 – 12 marca 417
ITALCZYK
Innocenty, urodzony w Albano koło Rzymu, był synem papieża Anastazego I za jego pontyfikatu był diakonem w Rzymie.
Papież Innocenty I żądał, by uważano za obowiązujące zarządzenia Kościoła rzymskiego oraz, by wszystkie najważniejsze sprawy przekazywano do rozważenia papieżowi.
Innocenty I rozstrzygnął sprawy związane z dyscypliną kościelną i liturgią. Zajmował się bierzmowaniem, którego udzielać mogli tylko biskupi. Zakazał zawierania małżeństw biskupom, kapłanom i diakonom, lecz zgadzał się na to, by można je było zawierać przed wstąpieniem do stanu duchownego. Podkreślał znaczenie Stolicy Apostolskiej, jak również zalecał wprowadzenie liturgii rzymskiej w kościołach na znak jedności z następcami św. Piotra. Papież Innocenty I zwalczał pelagianizm i przejawy pogaństwa. Za pontyfikatu Innocentego I – odbyły się ostatnie walki gladiatorów w amfiteatrze Tytusa – nastąpiło złupienie Rzymu przez Wizygotów pod wodzą Alaryka (392 – 410).
Innocenty I zmarł w Rzymie i został pochowany na cmentarzu Poncjana przy Via Portuensis.
Kościół czci Innocenty I jako świętego w liturgii 28 lipca.