36

Liberiusz

352-366

LIBERIUSZ 

17 maja 352 – 24 września 366

RZYMIANIN

Liberiusz był synem Augusta.

Pontyfikat Liberiusza przypadł w czasie, gdy arianie zyskali poparcie cesarza Konstancjusza II (337 – 361).

Cesarz Konstancjusz II chciał narzucić swoje ariańskie poglądy wszystkim biskupom. Ci którzy nie podporządkowali się woli cesarza zostali skazani na banicję. Papież Liberiusz nie podporządkował się cesarzowi, a nadto domagał się powrotu wygnanych biskupów. Cesarz Konstancjusz II skazał papieża na wygnanie do Berei w Tracji.

Po wywiezieniu Liberiusza z Rzymu, arianie dokonali wyboru nowego papieża – diakona Feliksa. W 357 r. Papież Liberiusz po kompromisowym uznaniu ariańskiego wyznania wiary, że Syn Boży jest podobnej natury co Ojciec, otrzymał od Konstancjusza II pozwolenie na powrót do Rzymu pod warunkiem, że będzie rządził Kościołem wspólnie a antypapieżem Feliksem II.

Papież wrócił do Rzymu w 358 r. Gdzie mieszkańcy miasta wiwatowali na jego cześć, wykrzykując: „Jeden Bóg, jeden Chrystus, jeden biskup”. Papież zajął pałac na Lateranie, a Feliks II opuścił miasto. Cesarz Konstancjusz II nie zrezygnował z narzucania ariańskich poglądów całemu Kościołowi. Zwołał synody do Seleucji i Rimoni, gdzie ariańscy biskupi przygotowali nową formułę wiary, żądając jej uznania przez papieża. Liberiusz odmówił, a śmierć cesarza Konstancjusza II w 361 r. umożliwiła papieżowi podjęcie działań dla obrony otodoksji nicejskiej. Liberiusz wybudował na Eskwilinie bazylikę ku czci Matki Bożej, S. Maria Maggiore. Za pontyfikatu Liberiusza powstał kalendarz rzymski Chronograf (3564) zawierający wykaz cesarzy, konsulów, papieży, męczenników.

Liberiusz zmarł w Rzymie i został pochowany w katakumbach św. Priscilli.