35

 

 

Św. Juliusz I

 

337-352

 

 

JULIUSZ I

6 lutego 337 – 12 kwietnia 352

RZYMIANIN

 

 Juliusz I był synem Rustykusa.

Po czterech miesiącach sediswakancji wybrano nowego biskupa Rzymu, Juliusz I.

Podczas pontyfikatu Juliusza I zmarł cesarz Konstantyn I Wielki co zakończyło jedność cesarstwa i jedność polityki wobec papieża. Nastąpił podział cesarstwa i podział kościoła na wschodni i zachodni. Kościół zachodni popierał nicejskie wyznanie wiary, a wschodni kościół wyznanie ariańskie. Doszło do zatargu między biskupami obu wyznań wiary.

Juliusz I wystosował list do biskupów Wschodu, w którym przy[pomniał o autorytecie i prymacie stolicy rzymskiej, do której należało się zwracać o rozstrzygnięcie sporów. Pragnął załagodzić spory między biskupami Wschodu i Zachodu. Zwołał synod ekumeniczny do Sadyki – dzisiejsza Sofia w 343 r.

Synod w Sardyce ogłosił szereg praw odnoszących się do zwierzchniej władzy biskupa rzymskiego i stworzył możliwość złożonemu z urzędu biskupowi odwołanie się do biskupa rzymskiego, który miał potwierdzić wyrok lub zarządzić nowe dochodzenie. W przypadku ponownego odwołania się pokrzywdzonego biskupa zagwarantowano papieżowi głos ostateczny. Juliuszowi I przypisuje się wydanie dekretów o archiwum i kancelarii w Kościele rzymskim, na wzór ówczesnego cesarstwa. Po raz pierwszy za pontyfikatu Juliusza I wspomina się o urzędzie primicerius notariorum, czyli starszego notariuszy Kościoła.

Papież Juliusz I zbudował dwa kościoły : bazylikę Juliana Apostali i S. Maria in Trastevere, jak również salę przyjęć w pałacu laterańskim.

Juliusz I zmarł w Rzymie i został pochowany na cmentarzu Kalepodiusza przy Via Aurelia.

Kościół czci Juliusza I jako świętego w liturgii 12 kwietnia.

W IKONOGRAFII św. Juliusz I papież jest ukazywany z kościołem lub rulonem pergaminu w dłoni.