30

Św. Marceli I

306-309

MARCELI I

Listopad / grudzień 306 – 16 stycznia 309

RZYMIANIN

lać. Marcelli - starożytny ród patrycjuszowski

Św. Marceli I, papież, męczennik

Marceli był synem Benedykta. Marceli jako archiprezbiter odgrywał kluczową rolę w Kościele po śmierci papieża Marcelina, kiedy to przez trzy i pół roku na skutek prześladowań chrześcijan nie wybierano nowego biskupa Rzymu.

W czasie pontyfikatu Marcelina I trwały prześladowania chrześcijan i wielu kapłanów straciło życie. Papież Marceli I w sprawach religijnych był rygorystą. Przyjmował na nowo do wspólnoty Kościoła zapierających się swej wiary chrześcijan, pod warunkiem odbycia pokuty. Większość wspólnoty Kościoła rzymskiego wypowiedziała posłuszeństwo Marcelemu I, gdyż doszło do rozbieżności w sprawie prawa do cofania lub przedłużania pokuty we wspólnotach. Doszło do przelewu krwi i cesarz Maksencjusz (ok. 279 – 312) oskarżył papieża Marcelina I o wywołanie publicznych niepokojów. Obito go rózgami, a następnie zesłano na wygnanie, gdzie umarł w nędzy Patron Raciborza oraz stajennych. Według panującej opowieści, w dzień Świętego -16 stycznia 1241 roku - Tatarzy obiegli miasto Raci­bórz. Wówczas pojawił się na obłokach św. Marceli. Oddziały przelękły się tego niezwykłego widoku i odstąpiły od miasta. Wdzięczni mieszkańcy ufun­dowali figurę Papieża w kaplicy i na miejskim placu

Marcelin I zmarł na wygnaniu, jego ciało sprowadzono do Rzymu i pochowano na cmentarzu św. Pryscylli przy Via Salaria. Kościół czci Marcelego I jako świętego w liturgii 16 stycznia.

W  IKONOGRAFII św. Marceli przed­stawiany jest w stroju papieskim. Jego atrybutami są: dyscyplina, konie przy żłobie, osioł.