Boże Ciało
Najświętszy Sakrament Ciała i Krwi Pańskiej czci Kościół w
każdej Mszy Świętej. W Wielki Czwartek obchodzimy rocznicę
ustanowienia Eucharystii, ponieważ jednak radosne
wspomnienie ostatniej wieczerzy tłumiło w Wielkim Tygodniu
rozważanie męki Chrystusa, zostało ustanowione osobne
święto, którego celem jest publiczne wyznanie wiary w
obecność Pana Naszego Jezusa Chrystusa w Najświętszym
Sakramencie, oddanie Mu czci należnej i uwielbienia,
podziękowanie za łaski płynące przez ten Sakrament, wreszcie
przebłaganie Go za zniewagi wyrządzone przez słabość i
oziębłość naszą i bluźnierstwa niewiernych.
Już w pierwszych wiekach chrześcijanie
czcili Najświętszą Eucharystię, a nawet ginęli w Jej obronie
Wyrazem czci dla Najświętszego Sakramentu stało się
odgradzanie Ołtarza od wiernych specjalnymi zasłonami.
Nastąpiło to najpóźniej po roku 300, kiedy to do kościołów
zaczęły przychodzić masy ludzi. Odgrodzenie chóru od nawy w
mniejszych kościołach składało się po prostu z poprzecznej
belki drewnianej. Pozostałością po owych zasłonach (welach)
są do dziś w obrządku zachodnim balaski. Obrządek
bizantyjski pozostawił natomiast architraw, ikonoklast i
carskie wrota, które w dalszym ciągu izolują Ołtarz podczas
sprawowania najważniejszych tajemnic.
Powodem ustanowienia tego święta były
objawienia jakie miewała św. Julianna Augustynka z Cornillon
(1193-1258). Po zbadaniu sprawy ustanowiono święto w
diecezji Liege (Belgia). Papież Urban IV wprowadził je do
Kościoła powszechnego; jego zarządzenia potwierdził
Papież Klemens V i Jan XXII, który dodał oktawę. Oficjum i
Mszę ułożył Św. Tomasz z Akwinu, który tak dobrał teksty,
aby służyły do rozważania najgłówniejszych prawd o
Eucharystii. W Sekwencji zaś Św. Tomasz zawarł streszczenie
nauki katolickiej o Najświętszym Sakramencie.
Po Mszy Św. wychodzi z kościoła głównego
danej miejscowości procesja na główne ulice miasta. W
Polsce istnieje od XV wieku zwyczaj śpiewania czterech
Ewangelii przy czterech ołtarzach ustawionych w drodze
pochodu. Ten śpiew Ewangelii jest wyznaniem wiary, iż pod
postaciami chleba mamy wśród siebie tego samego Pana Naszego
Jezusa Chrystusa, o którym opowiadają Ewangelie. Na
koniec procesji śpiewany jest hymn "Te Deum laudamus", a
celebrans udziela błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem.
Papież Pius
XII, dekretem z dnia 23 marca A.D. 1955 zniósł oktawę tego
święta.
Opracowano na podstawie "Mszału
Rzymskiego z dodaniem nabożeństw nieszpornych", Tyniec 1956,
s. 709 oraz "W obronie Mszy Św. i Tradycji Katolickiej", Ks.
Dariusz J. Olewiński, Warszawa 1997, ss. 251-252.
"OMNIA
INSTAURARE IN CHRISTO"
|